Page 20 - mag_115
P. 20

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ: ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ
                                                  Δικαστήρια





               λάχιστον των δικαστικών ψήφων. Για                    αυτό  των  τεσσάρων  οβολών,  ήτοι
               να κατανοηθεί το ύψος του προστί-                     των  τεσσάρων  έκτων  της  δραχμής.

               μου, όπως και το ύψος του αντιτίμου                   Οι ίδιοι οι δικαστές δεν αμείβονταν
               των  υποθέσεων  που  εκδικάζονταν,                    παρά με λίγους οβολούς, που κυμάν-
               όπως  ταξινομήθηκαν  παραπάνω,                        θηκαν μεταξύ 420 και 390 π.Χ. από

               από  διαφορετικούς  αριθμούς  πα-                     τους δύο έως τους τέσσερις οβολούς
               ρευρισκόμενων  δικαστών,  μπορεί                      αυξητικά.  Ο  Αριστοφάνης  έχει  συν-                                                                 ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΜΑΥΡ0ΕΙΔΟΠΟΥΛΟΣ

               να ληφθεί υπόψη ότι ο ανειδίκευτος                    δέσει τη δικομανία των Αθηναίων με                                                            Η ΑΛΗΘΕΣΤΑΤΗ ΠΡΟΦΑΣΙΣ
               εργάτης  αμειβόταν  με  μία  δραχμή                   την ημερήσια αμοιβή, που ακόμα και                                                                                       2 ΤΟΜΟΙ
               ημερησίως, ενώ οι αμοιβές για τους                    αν  δεν  ήταν  τεράστια,  αρκούσε  για                                                                           Εκδόσεις ΑΝΩ ΤΕΛΕΙΑ

               ειδικευμένους τεχνίτες έφταναν έως                    τα  βασικά  καθημερινά  έξοδα,  επο-                                        MEΡΟΣ A: ΤΟ ΓΕΡΑΣΜΕΝΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ
               και τις δύο δραχμές. Ανάλογη ήταν η                   μένως  απάλλασσε  τον  αμειβόμενο
               αμοιβή των συμμετεχόντων οπλιτών                      δικαστή από την επιτακτική ανάγκη                                           Άνοιξη 431 π.Χ. – Οι Σπαρτιάτες και οι σύμμαχοί τους εισβάλλουν στην Αττική. Ο Πε-
                                                                                                                                                 λοποννησιακός Πόλεμος έχει ήδη ξεσπάσει ανάμεσα σε Έλληνες που μιλούν την ίδια
               στις εκστρατείες, αν και έχει γίνει λό-               εργασίας.                                                                   γλώσσα, θυσιάζουν στους ίδιους θεούς, εφαρμόζουν όμως διαφορετικό πολίτευμα. Ο
               γος  και  για  μικρότερα  ποσά,  όπως                                                                                             Περικλής συγκεντρώνει τον πληθυσμό εντός των τειχών και αφήνει την ύπαιθρο στο

                                                                                                                                                 έλεος των εισβολέων, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα είναι νησί και θα νικήσει χάρη στην
   20          Βιβλιογραφία                                                                                                                      ναυτική υπεροπλία της!                                                                                           21

                                                                                                                                                 Την ίδια ώρα, η οικογένεια του Ηφαιστόδωρου πλήττεται από τη δολοφονική μανία
               Boegehold,  A.  L.,  et  al.  (1995).  The  Lawcourts  at  Athens.  Sites,  Buildings,  Equipment,                                μιας συνωμοτικής ομάδας. Ένας δικαστής θα αναλάβει την έρευνα σε ζοφερές συν-
               Procedure, and Testimonia. Princeton, New Jersey: American School of Classical Studies at                                         θήκες, πιστεύοντας ότι η εφαρμογή του νόμου είναι αυτό που ξεχωρίζει τους ανθρώ-
               Athens.                                                                                                                           πους από τα ζώα. Ένας επίλεκτος εκτελεστής θα παρακούσει τις διαταγές των αρχηγών

               Hyde, W. W. (1918). The Homicide Courts of Ancient Athens. University of Pennsylvania Law                                         του για να εκπληρώσει με κίνδυνο ζωής το προσωπικό του όνειρο. Ένας δούλος θα
               Review and American Law Register, 66(7/8), 319-362.                                                                               αναπτύξει την ιδιαίτερη θεωρία του, αναλύοντας προσεκτικά τη χρονική διαδοχή των
                                                                                                                                                 φόνων. Και ο Ηφαιστόδωρος θα αναρωτηθεί αν επιθυμεί αληθινά να αποκαλυφθούν
               Καραμπάτσου., Χ. (2018). Ηλιαία: Το Δικαστήριο των Πολιτών στην Εποχή των Αττικών Ρη-                                             οι αυτουργοί ή να γνωρίσει μες στην αβεβαιότητα ξανά την ευτυχία.
               τόρων. Διδακτορική διατριβή για το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

               Καργάκος, Σ. Ι. (2004). Ιστορία των Αρχαίων Αθηνών. Αθήνα: Gutenberg.                                                             MEΡΟΣ A: ΠΡΟΒΑΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΒΥΡΣΟΔΕΨΕΣ
                                                                                                                                                 427 π.Χ., Αθήνα. Λυχνοποιοί, κατασκευαστές στουπιών, προβατοπώλες και βυρσοδέ-
               Τσε, Τ.-Γ. (1991). Ο Άρειος Πάγος στην Αρχαία Αθήνα. Διδακτορική διατριβή για το Πανεπι-                                          ψες έχουν αναλάβει μετά τον θάνατο του Περικλή τα ηνία της δημοκρατικής παράταξης
               στήμιο Ιωαννίνων.                                                                                                                 – δημαγωγοί που με πρωτοστάτη τον Κλέωνα υπόσχονται στον λαό άφθονα κέρδη
                                                                                                                                                 από τη συνέχιση του πολέμου, ενώ ταυτοχρόνως επιβάλλουν στους αποσκιρτήσαντες
               Ο Μαυροειδής Μαυροειδόπουλος (1967) είναι αρχαιολόγος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων                                                    συμμά χους την τάξη με το σπαθί. Σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο πληθαίνουν οι θά-
               Κυκλάδων. Έχει γράψει μελέτες στο πλαίσιο των ερευνητικών του ενασχολήσεων, πριν                                                  νατοι στρατιωτών και αμάχων, ωσότου Αθήνα και Σπάρτη οδηγούνται το 421 π.Χ. σε

               ακόμα από τις οποίες είδε να εκδίδεται η ποιητική συλλογή του με τίτλο Ένα Τραγούδι για                                           ειρήνευση σταθμίζο ντας οφέλη και απώλειες.
               Κάθε Θάνατο (Εκδόσεις Θέμα, 1990). Στην πεζογραφία αφοσιώθηκε όταν άρχισε να την                                                  Στο μεταξύ, νέα θανατικά συνδέονται με τις δολοφονίες της εποχής του Περικλή και
               αντιλαμβάνεται ως κατάλληλο μέσο και για τη μεταφορά της ιστορίας στα μάτια του εν-                                               η έρευνα για την εξιχνίαση της υπόθεσης αναζωπυρώνεται. Εκτελεστές της συνωμο-
               διαφερόμενου αναγνώστη μέσω της αφήγησης. Αρχή του αποτελεί το ότι η ιστορία δεν                                                  τικής ομάδας επιζητούν την ανωνυμία συμμετέχοντας σε εκστρατείες στις τέσσερις
               πρέπει να παραποιείται στο παραμικρό, ούτε καν με τη δικαιολογία της μυθοπλασίας.                                                 άκρες του ορίζοντα, από τη Λέσβο ως τη Σικελία και από την Πύλο ως τη Χαλκιδική,

               Τον Δεκέμβριο 2023 εκδόθηκε το ιστορικό μυθιστόρημά του με αστυνομική υπόθεση Η                                                   ανυποψία στοι ότι έτσι έρχονται ένα βήμα πιο κοντά στο πεπρωμένο τους. Αλλά η ορι-
               Αληθεστάτη Πρόφασις (Εκδόσεις Άνω Τελεία) και θέμα του την πρώτη δεκαετία του Πελο-                                               στική ευτυχία στο σπιτικό του Ηφαι στό δωρου θα φτάσει μόνο όταν αναλάβει πρωτο-
               ποννησιακού Πολέμου                                                                                                               βουλία ένας άνθρωπος από το παρελθόν.
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25