Page 58 - mag113
P. 58
ΚΟΜΠΟΖΑΡΙΣΜΑΤΑ*
E λέvη
ΜΊΆ ΖΩΗ ΣΆΝ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ
στήθια φίλη της Ελένης και βικτωρια- για την κόρη της. Αντιλήφθηκε αμέσως
νή ζωγράφο Jane Benham Hey (1829- το ταλέντο του γιου της στη ζωγραφι-
1904)! Στο μεταξύ, δε θα εγκαταλείψει κή και τον έστειλε να μαθητεύσει κο-
ποτέ την αγωνιστική δράση του, συμ- ντά στον Νικηφόρο Λύτρα (1832-1904),
μετέχοντας σε κάθε επαναστατική σπί- καθώς ήταν καταρτισμένος ζωγράφος
θα που άναβε στον ιταλικό χώρο στο και μαθητής του δικού της πρώτου δα-
πλευρό του Giuseppe Garibaldi (1807- σκάλου, Ραφαέλο Τσέκολι! Ο Ιωάννης
1882). Επιπλέον, η συνεισφορά του Αλταμούρας θα συνεχίσει τις σπουδές
στον καλλιτεχνικό χώρο ήταν μεγάλη, του στην Ακαδημία της Κοπεγχάγης με
καθώς ίδρυσε την περίφημη Σχολή των βασιλική υποτροφία, θα εξελιχθεί σε
Ματσαγιόλων, πρόδρομο του ιταλικού σπουδαίο θαλασσογράφο, θα συναντή-
ιμπρεσιονισμού. σει τον αδερφό του Αλέξανδρο -επίσης
Η Ελένη θα επιστρέψει στην Αθήνα, ζωγράφο- στο Παρίσι και άρρωστος
όπου θα αναθρέψει με φροντίδα τη Σο- πια από φυματίωση θα επιστρέψει
φία και τον Ιωάννη, ενώ τον Αλέξαν- στην Ελλάδα. Μάνα και γιος θα εγκα-
58 δρο θα τον ξανάβλεπε μόνο μία φορά τασταθούν στις Σπέτσες, που τότε θε-
κατά την τελευταία περίοδο της ζωής ωρήθηκε κατάλληλο περιβάλλον για
της! Κατάφερε να σταθεί ισότιμα δίπλα τον ασθενικό Ιωάννη. Θα παραμείνουν
στους άνδρες ζωγράφους της εποχής εκεί μαζί ως τα 26 του χρόνια. Τόσο
της, ενώ εκλέχθηκε δύο φορές μέλος νέος ήταν όταν πέθανε! Πίσω του άφη-
της ελλανόδικης επιτροπής των Ολυ- σε υπέροχες θαλασσογραφίες που πλάι
μπίων και μέλος της εξεταστικής επι- σε εκείνες του «πατέρα της ελληνικής
τροπής του Καλλιτεχνικού Τμήματος θαλασσογραφίας», Κωνσταντίνου Βο-
του Πολυτεχνείου. Καμία άλλη γυναίκα λανάκη (1837-1907) κοσμούν σήμερα
ζωγράφος δεν είχε σπουδάσει ζωγρα- τους τοίχους της Εθνικής Πινακοθήκης.
φική, καθώς ήταν αποκλειστικό προ- Το πρόωρο τέλος θα τον έβρισκε στην
νόμιο των ανδρών. Ομοίως ούτε άλλη αγκαλιά της απαρηγόρητης Ελένης.
ζωγράφος είχε αποκτήσει επαγγελμα- Η προληπτική και πουριτανική κοινω-
τική ισοτιμία μέσω της εργασία της. νία είπε πως τα δύο παιδιά πέθαναν,
Ωστόσο, η ζωή τής επιφύλασσε πολύ επειδή ήταν "εξώγαμα", γεγονός που
σκληρά χτυπήματα. Η Σοφία αρρώ- άρχισε να γεμίζει ενοχές τη χαροκαμέ-
στησε από φυματίωση και πέθανε στην νη μάνα, που ως τότε δε λογάριαζε τις
ηλικία των 18 χρόνων. Η πονεμένη μη- συντηρητικές αντιλήψεις της εποχής
τέρα πρόσφερε όλη την αφοσίωσή της της. Η Ελένη κλείστηκε στο παραθα-
στον γιο της, Ιωάννη Αλταμούρα (1852- λάσσιο αρχοντικό των Σπετσών και δι-
1878), ώστε να βρει διέξοδο στο πένθος έκοψε την επικοινωνία με τον έξω κό-
