Page 18 - mag113
P. 18
ΔΟΛΟΠΛΟΚΙΕΣ ΣΤ Ή Ν ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤ Ή
Η δισκοειδής παλάμη
Η δυσμορφία ήταν για τους του αίματός τους μείωναν διαρκώς
Σπαρτιάτες Ομοίους, τους πολίτες με τη συλλογική ισχύ των πολιτών με
τα πλήρη πολιτικά δικαιώματα, τερα- πλήρη δικαιώματα. Μάλιστα, κάποιοι
τώδης, καταλυτική, συμβολική. Στη διορατικοί σε άλλες πόλεις έλεγαν
χώρα των Δωριέων γεννιόσουν και ότι σύντομα την τάξη αυτή άριστων
μεγάλωνες με την προτροπή ἢ τὰν ἢ στη μάχη πολιτών θα τη μετρούσαν
ἐπὶ τᾶς, «να γυρίσεις με την ασπίδα στα δάχτυλα διακοσίων παλαστών,
σου στο χέρι ή επάνω της νεκρός». Αν έτσι όπως μειώνονταν σταδιακά στη
μη τι άλλο, έπρεπε να διαθέτεις την διάρκεια των τελευταίων εκατό χρό-
ικανότητα να την κρατήσεις. Όμως το νων. Ήταν αναγκαίες οι εξαιρέσεις
άμοιρο παιδί δεν ήταν σε θέση να το για παιδιά με μέτριες αναπηρίες, αν
κάνει, λόγω των απαιτήσεων τακτι- και, δυστυχώς, όχι με μια τόσο συμ-
κής της οπλιτικής φάλαγγας και της βολική όσο η δισκοειδής παλάμη. Η
μορφολογίας του αμυντικού όπλου. ίδια θα δεχόταν ακόμα και Είλωτας
Η ασπίδα είχε στο εσωτερικό της τη να υποδυθεί στο μέλλον ότι είναι το
λαβή και την αντιλαβή. Κάτω από παιδί της, δούλος Μεσσήνιος για τα
την πρώτη περνούσε ο βραχίονας, τη χωράφια. Αρκεί να επιζούσε.
18 δεύτερη τη γράπωνε γερά ο πολεμι- Είχε γεννήσει λίγες μέρες νωρί-
στής με την αριστερή του χούφτα. Σή- τερα άλλη Σπαρτιάτισσα παιδί αρτι-
κωνε την ασπίδα ο οπλίτης και προ- μελές και ήδη η μάνα του οραματιζό-
στάτευε τη δεξιά, ακάλυπτη πλευρά ταν πολεμικά κατορθώματα κατά των
του συντρόφου του στη μάχη. Το Αθηναίων. Με την απόλυτη ταπεί-
μωρό δεν θα μπορούσε ποτέ στη ζωή νωση στη Σφακτηρία, στο έκτο έτος
του να το κάνει. Κι αν δεν υπολειπό- του πολέμου με την Αθήνα, οι Σπαρ-
ταν στην αριστερή αλλά στη δεξιά τιάτες, τριάντα πέντε χρόνια μετά
παλάμη, κι αυτό πρόβλημα θα ήταν. την ήττα τους από συνασπισμένους
Δεν θα μπορούσε να κρατήσει δόρυ Αθηναίους και Αργείους στη μάχη
ή ξίφος. Εντελώς περιττή όμως αυτή της Οινόης, κατάλαβαν για δεύτερη
η τελευταία σκέψη. φορά ότι δεν ήταν αήττητοι. Η ευ-
Μια σκέψη ωστόσο που πέρα- στροφία του στρατηγού Δημοσθένη
σε, μαζί με αναρίθμητες παραλλαγές και η παράτολμη συμπεριφορά του
της, από της μάνας του τον νου, όσο δημαγωγού Κλέωνα, που είχε ισχυ-
πάσχιζε να σκαρφιστεί πώς θα μπο- ριστεί στην Εκκλησία του Δήμου ότι
ρούσε να κρατήσει το παιδί της στη θα καταλάμβανε το οχυρό των Λακε-
ζωή, προσδίδοντάς του λίγη έστω δαιμονίων δίχως Αθηναίους στο δυ-
χρησιμότητα. Διερευνούσε εναλλα- ναμικό του, μα μόνο με συμμάχους,
κτικές. Αυτοί οι Σπαρτιάτες με τις βροντοφώναξαν ότι και έναν ακόμα
απόψεις τους για την καθαρότητα πολεμιστή να χάσουν οι ηγέτες των
