Page 14 - mag113
P. 14
ΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΉΣΟΥΜΕ…
ναι υλική. Ο Πλωτίνος απορρίπτει γραμμές είναι λογικά ο καλύτερος
αυτές τις αντιλήψεις. Θεωρεί ότι δυνατός. Είναι το αντίτυπο του αι-
η Ύλη είναι παθητική και δεν είναι ώνιου κόσμου και σαν τέτοιος έχει
δυνατό να έχει δημιουργήσει τον την ομορφιά που είναι δυνατή σε
εαυτό της. Η Ύλη δεν θα μπορούσε ένα αντίτυπο. Εκτός από την ατέ-
να υπάρξει αν δεν την δημιουργού- λεια που έχει ο κόσμος ως αντίτυ-
σε η Ψυχή και αν η Ψυχή δεν υπήρ-
χε, η ύλη θα εξαφανιζόταν αυτο- πο, υπάρχει σ` αυτόν τόσο για τον
στιγμεί. Η Ψυχή δεν είναι ύλη ούτε Πλωτίνο όσο και για τους χριστια-
μορφή ενός υλικού σώματος, αλλά νούς το θετικό κακό που προέρχε-
είναι η ουσία και η ουσία είναι αι- ται από την αμαρτία. Η αμαρτία
ώνια, όπως οι Ιδέες στο πλατωνικό έχει ως συνέπεια και την επιβεβαί-
σύστημα και η Ψυχή φυσικά είναι ωση της ελεύθερης βούλησης την
αθάνατη. οποία ο Πλωτίνος υποστηρίζει ενα-
14 Γιατί όμως η Ψυχή εισέρχεται στο ντίον των ντετερμινιστών.
σώμα; Επειδή έχει γνωρίσει το Θυμόμαστε άραγε αυτή τη ζωή
εσώτερο βασίλειο της ουσίας και
το πρότυπο και την τελειότητα του αφού πεθάνουμε; Η απάντηση του
Νου, επιθυμεί να δημιουργήσει Πλωτίνου δεν είναι αυτή που θα
κάτι ανάλογο. Όμως η επιθυμία της έδιναν οι περισσότεροι σύγχρονοι
Ψυχής για δημιουργία έχει ατυχή θεολόγοι. Η μνήμη αναφέρεται στη
αποτελέσματα. Γιατί μόλις ενω- ζωή μας εν χρόνω, γι` αυτό όσο η
θεί με ένα σώμα έχει ως έργο να Ψυχή μας προχωρεί ολοένα προς
κυβερνά κάτι κατώτερό της και με την αιώνια ζωή θα θυμάται όλο και
το έργο αυτό αποχωρίζεται από λιγότερα. Φίλοι, παιδιά ή γυναίκα,
τις άλλες ψυχές και αλυσοδένεται σιγά-σιγά θα λησμονηθούν και τε-
με το σώμα από όπου μπορεί να λικά δεν θα ξέρουμε τίποτα από τα
απελευθερωθεί μόνο ατενίζοντας πράγματα αυτού του κόσμου, αλλά
προς τα πάνω, προς το φως του
Νου και αναζητώντας την ένωση θα ατενίζουμε μονάχα το διανοη-
με το Εν. Φαίνεται ότι η πράξη της τικό βασίλειο. Η Ψυχή θα γίνει ένα
δημιουργίας μέσω της απορροής με το Νου, αλλά όχι για να αφανι-
δικαιολογείται γιατί ο δημιουρ- στεί, ο Νους και η ατομική Ψυχή θα
γημένος κόσμος στις γενικές του είναι ταυτόχρονα δύο και εν.
