Page 21 - mag113
P. 21
του Μαυροειδή Μαυροειδόπουλου
«Δαγκώνει το άτιμο, πρόσεχε», κατουρημένο, κράτα το εσύ». «Ξε-
μήνυσε στη σύζυγό του όταν της το φάσκιωσε το κάτω μέρος να πάρει
παρέδωσε. «Αυτό είναι το τελευταίο αέρα. Μύρισε κατουρλιό. Δεν πρό-
που με νοιάζει», του είπε εκείνη. κειται να αντισταθεί στα σαρκοβόρα
«Άστο εκεί», του έδειξε κάτι συσ- επειδή θα έχει λυμένα αχαμνά. Τα
σωρευμένα κλινοσκεπάσματα. «Το πόδια χαμηλά κράτα τα τυλιγμένα αν
πρωί θα κανονίσω εγώ. Κοίτα να μη θέλεις».
σε ανταμώσουν. Και φέρε μου κρεμ- Με το σπαθί του ο οπλίτης ξή-
μύδια. Πολλά». Απόρησε μα δεν τη λωσε και πέταξε στο έδαφος τις λωρί-
ρώτησε. Της έφερε ένα καλάθι με τα δες του υφάσματος που θα απάλλασ-
κρεμμύδια που του παρήγγειλε. σαν τις μύτες τους από τη μυρωδιά
Ήρθε ο στρατιώτης, όπως είχαν των ούρων. Οι τρεις τους σάστισαν
συνεννοηθεί. Της ζήτησε το ανάπηρο και κοιτάχτηκαν ξαφνιασμένοι από
παιδί κι εκείνη το έδειξε κλαίγοντας το θέαμα που αντίκρισαν. Ο ένας
για να του το παραδώσει. Ο Σπαρτιά- τους ένευσε σ’ αυτόν που το κρα-
της σκέφτηκε να πει έναν λόγο παρη- τούσε, σαν να του έλεγε «προχώρα».
γοριάς μα δεν το έκανε. Έθεσε επάνω Εκείνος έκοψε με το σπαθί του τις
απ’ όλα το αδιαφιλονίκητο καθήκον. φασκιές και στο επάνω μέρος, ώστε 21
Πραγματοποίησε ευθύς μεταβολή απελευθερώθηκαν τα χέρια. «Στη
και κίνησε για το βάραθρο. Έξω τον Γερουσία», είπε ο τρίτος της μικρής
περίμεναν δύο σύντροφοί του. ομάδας. «Αυτό έχει δέκα δάχτυλα
Προχωρούσαν και συζητούσαν και δεν παρατηρώ καμιά αναπηρία».
τα τελευταία νέα για τις διαπραγμα- Συγκεντρώθηκε η Γερουσία,
τεύσεις με την Αθήνα, το απίστευτο ήρθαν και οι πέντε Έφοροι, ήρθαν
να συλληφθούν τόσοι Σπαρτιάτες και τα μέλη της Απέλλας, κάλεσαν
σε γη που όριζαν οι Λακεδαιμόνιοι, και τους δύο βασιλείς που συγκυ-
και τις προβλέψεις για το μέλλον του βερνούσαν. Είχαν και οι Σπαρτιάτες
πολέμου. «Αναθεματισμένο», φώνα- συλλογικές διαδικασίες παρά τις λοι-
ξε ο Σπαρτιάτης που κρατούσε στην δορίες των Αθηναίων. Μάλιστα ήταν
αγκαλιά του το παιδί, «τώρα βρήκες η Γερουσία εισαγωγή του νομοθέτη
να κατουρήσεις;» Έδωσε στον έναν των Σπαρτιατών Λυκούργου ώστε
σύντροφο το βρέφος για να στεγνώ- να μετριάσει τη ροπή είτε προς την
σει τον χιτώνα του στο ύψος της κοι- τυραννία, όπως την ήθελαν οι βασι-
λιάς του. Εκείνο δάγκωσε του συμπο- λείς, είτε προς τη δημοκρατία, όμως
λεμιστή το χέρι. Μια δεύτερη βρισιά την ήθελε το πλήθος. Σκοπός του η
ακούστηκε από άλλον αποστολέα ισορροπία. Κάποιες αποφάσεις τις
αγανακτισμένων ύβρεων. «Κράτα το έπαιρναν συλλογικά αν και είχε το
σκασμένο, δαγκώνει άγρια». «Είναι δικαίωμα η Γερουσία να τροποποιεί
