Page 72 - mag_109n
P. 72
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ του Κωστή A. Μακρή
Τα Καλημερολαγούδια
της Λενιώς
σηκωνότανε χωρίς μούτρα και γκρί- Τώρα όμως πηγαίνανε κάθε πρωί στο
νια το πρωί. κρεβατάκι της και της λέγανε χαρω-
* * * πά: «Καλημερούδια, Λενιώ! Καλά ξυ-
Αυτό όμως που έγινε με την αλλαγή πνητούρια!».
της Λενιώς, ήταν κάτι το καταπληκτι- Η Λενιώ ξυπνούσε αμέσως και τους
κό. Κάτι που δεν το μάθανε οι γονείς χαμογελούσε χαρούμενα. Παρ’ όλο
και οι παππούδες και οι γιαγιάδες της που τα Καλημερολαγούδια τώρα ήταν
Λενιώς και που μπορεί να μην το μά- πάρα πολύ μικρά. Πολύ μικρότερα
θουνε ποτέ. Ακούστηκε στην εξωτική από κείνα που είχαν έρθει την πρώτη
και παραμυθένια Καλημερουδία ότι πρώτη φορά. «Αυτά που είχαν έρθει
η Λενιώ σταμάτησε να γκρινιάζει πια. την πρώτη φορά θα ήταν οι γονείς ή
Ούτε όταν την ξυπνάνε γκρινιάζει αλλά οι παππούδες Καλημερολάγουδοι. Γι’
ούτε και τις άλλες ώρες. Το μάθανε αυτό ήτανε τόοοσο μεγάλοι» σκεφτό-
και τα Καλημερολαγούδια τα αληθινά, ταν.
τα εύθυμα και πολύχρωμα, που έχου- Κάθε βράδυ η Λενιώ έπεφτε στο κρε-
νε όλα τα χρώματα του ουρανού την βάτι της χαρούμενη με τη σκέψη ότι
72
αυγή. την άλλη μέρα το πρωί θα ξαναδεί τα
Τα θαυμαστά εκείνα Καλημερολα- Καλημερολαγούδια. Χαιρόταν όμως
γούδια που πάνε και ξυπνάνε όλα τα και για άλλον ένα λόγο. Που μόνο
παιδάκια. Είχανε πάει μερικές φορές εκείνη τα έβλεπε τα Καλημερούδια κι
και στη Λενιώ αλλά εκείνη δεν έβγαζε άλλος κανείς μέσα στο σπίτι.
ούτε το κεφάλι της από το σκέπασμα.
ΥΓ. Και όπως έχει πει η αγαπημένη μου ανιψιά, Ιωσηφίνα Μακρή, στην πα-
ρουσίαση του τελευταίου μου βιβλίου:
«Κάποια στιγμή, το Παραμύθι θα έρθει να χτυπήσει και
τη δική σας πόρτα. Γι' αυτό, μην γελαστείτε: δεν έχει
έρθει μόνο για να κοιμίσει το παιδί σας. Το παραμύθι
έρχεται για να ξυπνήσει το παιδί που βρίσκεται μέσα
σας. Κι η συμβουλή μου; Να το αφήσετε.»
