Page 55 - mag_106
P. 55
ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΑΛΙΑΤΣΟΥ
ΑΠΌ ΜΌΥΣΙΚΉ
ΌΛΑ
55
Ας το πούμε εξαρχής - και ας το πού- δικών της, ανεπούλωτων αλληλουχι-
με απερίφραστα: στον Καταυλισμό, ο ών, των αδιάλειπτων δεσμών και του
Γιώργος Βέης επιτυγχάνει το ύψιστο. Το συνεκτικού της βάρους. Σε αυτόν τον
ύψιστο είναι η σύνδεση με την ιερότη- επιτομικό Καταυλισμό, λοιπόν, ο Γιώρ-
τα. Ως ιερές δεν λογίζονται οι ανησυχίες γος Βέης συναντιέται με την ορμέμφυτη
για την οικολογική μέριμνα, το όραμα φρεσκάδα των παλαιότερων, πρώτων
του ανθρωπισμού, η Ιστορία, εγχάρα- του ποιητικών συλλογών, πράγμα, από
κτη στο σώμα και τη μνήμη, η μάχη του μόνο του, θαυμαστό και αξιοσημείωτο.
πνεύματος για την "αλήθεια", η "ευαι- Δεν παλινωδεί, γιατί έχει μαζί του τη
σθησία" γενικώς. Ιερή είναι η σύνδεση μεσολάβηση της ωριμότητας. Το τρα-
του υποκειμενικού βίου με τις -κατά γούδι του εμπλουτίζεται. Δεν χρειάζε-
τόπους- εγκοπές, στο διάβα της διάρ- ται να οριοθετήσει την ποίησή του, γιατί
κειάς του. Ή ζωή από τη σκοπιά των αυτή εκπηγάζει από το παλλόμενο βίω-
