Page 23 - berlin

Berlin... ένα οδοιπορικό

«Σε ποια χώρα πηγαίνουμε κύριε Grosz;»

«Εκεί που δεν βασιλεύει ο άνθρωπος με την καμπαρτίνα και
το μικρό μουστάκι».

«Όμως θα φτάσει σύντομα παντού», μουρμουρίζει ο οδηγός.

Göring. 1939. Καταφέρεται ενάντια στο γιγάντιο κά-
ψιμο των αντιγερμανικών βιβλίων που οργανώθηκε μια

νύχτα του Μάη στην Operplatz. Οι φλόγες μετάλλασσαν
σε στάχτη γνώση αιώνων. Τόσο εύκολα χάνεται ο πνευ-

ματικός πλούτος μιας χώρας, τόσο εύθραυστη η φωνή της
άλλης όχθης, ένα παρανάλωμα, φώτιζε όλο το τετράγωνο
μες στη νύχτα.

Speer. 1940. Σχέδιο για την πρωτεύουσα του σύμπα-
ντος. Κοντά στην Braden-Burger-Tor θέλει να κατασκευάσει

ένα κτίριο με θόλο ψηλότερο από αυτό του Αγίου Πέτρου
της Ρώμης. Μ΄ ένα μεγάλο αετό που θα κρατάει την υδρό-
γειο στα νύχια του. Λίγο πιο κάτω προβλέπεται μια κυκλική

πλατεία με σιντριβάνια όπως των Βερσαλλιών. Η στήλη της
Νίκης του 1870 μεταφέρεται από την πλατεία Δημοκρατίας
στο Μεγάλο Άστρο του 1938. Κόβει τις σεβάσμιες φιλύρες

της Unter den Linden, αναγείρει μαρμάρινες κολώνες δια-
κοσμημένες με αετούς και εθνικοσοσιαλιστικά εμβλήματα.
Διαπλαταίνει το Charlottenburger Chaussee και τοποθετεί
μεγάλους προβολείς με σκοπό να δημιουργήσει μια πόλη

φωτός. Εφτά χρόνια αργότερα: το Βερολίνο ισοπεδωμέ-
νο, καταστραμμένο ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς,

έρμαιο της τύχης της έπαρσης του ηγέτη που το κυβέρνησε.
Όταν οι Ρώσοι μπαίνουν στην ερειπωμένη πόλη, οι κάτοικοι
ζουν κάτω από την γη και τρέφονται με πτώματα αλόγων.
Ο Χίτλερ δεν είναι πια παρά ο μισητός βρικόλακας μιας νε-

κρής πρωτεύουσας. Είναι το τέλος της αυτοκρατορίας των
1000 ετών που ονειρευόταν.

19