Page 39 - mag_09

ΕΠΊΚΑΊΡΟΤΗΤΑ

από την Κατερίνα Επιτροπάκη
Κάτω στην Ερμού... Φωτογραφία: Νίκος Μαρινόπουλος

Πάντα κρατιόταν απ’ την κουπαστή, όταν ανέβαινε γυριστές σκάλες. Τα
σκαλιά του δημιουργούσαν μια ανασφάλεια, μια αίσθηση ανισορροπί-

ας. Τα πέλματά του ένοιωθε πως δεν πατούσαν τόσο σταθερά, πως ανά
πάσα στιγμή κινδύνευε να σκοντάψει.
Σ’ αυτή τη συγκεκριμένη σκάλα όμως, το συναίσθημα αστάθειας ήταν

μεγαλύτερο. Και δεν έφταιγε μόνο το ότι δεν λειτουργούσε ούτε το φως
του διαδρόμου με τους βρώμικους τοίχους.
Ανέβαινε τη σκάλα αναγκαστικά, αφού το ασανσέρ στο ισόγειο ήταν

εγκλωβισμένο από φορτο-εκφορτώσεις εμπορευμάτων. Ευτυχώς είχε ν’
ανέβει μόνο μέχρι τον πρώτο όροφο.

Ξεχώρισε αμέσως την σας δώσω κάτι παραπάνω. Τα έχωσε στην τσέπη
πόρτα που έψαχνε, Καταλαβαίνω τις ανάγκες. χωρίς να τα ξαναμετρή-
λόγω της κακόγουστης Γιορτές γαρ». σει. Το «ναι» που ψέλ-
ογκώδους ταμπέλας που «Έστω…» ψέλλισε εκεί- λισε, είναι πιο πιθανό να 39
κρεμόταν απέξω, με τα νος. μην ακούστηκε. Έκανε
χρυσαφί γράμματα στο «Μπορείτε ασφαλώς να το μεταβολή, παρέλειψε να
μπορντώ φόντο: ΑΓΟΡΑ διαπιστώσετε, αν θέλετε. χαιρετίσει την ξανθιά στη
ΧΡΥΣΟΥ, ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΜΕ- Πηγαίνετε και αλλού. Δεν ρεσεψιόν, βγήκε έξω κι
ΤΡΟΙΤΗΣ. νομίζω ότι θα σας δώσει άρχισε να ξανακατεβαί-
Η ξανθιά κοπέλα με την κανείς περισσότερα. Το νει τη βρώμικη, σκοτεινή
περμανάτ που καθόταν γραφείο μας δεσμεύεται σκάλα, σχεδόν πηδώντας
στο χωλ, του έδειξε την πως εάν βρείτε καλύτε- τρία-τρία τα σκαλιά. Ήθε-
πόρτα δεξιά. Προχώρησε, ρη τιμή, ευχαρίστως να λε μόνο να φύγει γρήγο-
βγάζοντας από την τσέ- σας την προσφέρουμε κι ρα.
πη του μπουφάν του το εμείς». Όταν ξαναβρέθηκε στον
φάκελο που από το πρωί «Όχι, εντάξει, δεν χρειά- πεζοδρόμο της Ερμού,
ένοιωθε να του προκαλεί ζεται. Είμαστε σύμφωνοι» πήρε βαθιές αναπνοές, εκ-
κάτι σαν κάψιμο που δια- απάντησε. πνέοντας τον αέρα αργά,
περνούσε την εσωτερική Τι νόημα είχε να ψάξει λες και νωρίτερα κρα-
φόδρα και το πουλόβερ αλλού; Τι νόημα είχε ν’ τούσε για πολύ ώρα την
του, κι έφτανε στο στή- ανεβεί κι άλλες γυριστές ανάσα του. Έκανε μεγάλα
θος. σκάλες και να βρεθεί και ζωηρά βήματα κι όταν
«Δεν μπορώ να σας δώσω σε άλλες αίθουσες ενεχυ- απομακρύνθηκε αρκετά
πάνω από 185 ευρώ», του ροδανειστηρίων; Πρώτη από το κτήριο που είχε
είπε ο κύριος με το βαμμέ- φορά επισκεπτόταν τέτοιο επισκεφθεί, ένοιωσε ότι
νο “κομοδινί” μαλλί, αφού χώρο. Θα ‘θελε να είναι συνήλθε. Χάιδεψε τα χαρ-
σήκωσε τα μάτια από τα και η τελευταία. τονομίσματα στην τσέπη
πρεσβυωπικά γυαλιά του. «Ένα, δύο, τρία πενηντά- του. Τα έβγαλε δειλά και
«Η βέρα και το ρολόι δεν ρικα, ένα εικοσάρικο και τότε μόνο τα μέτρησε να
πάνε πάνω από 130 κύ- δύο των πέντε. Μετρήστε δει αν είναι σωστά.
ριε. Και το σταυρουδάκι τα αν θέλετε κι εσείς. Εί- Τα ξανάβαλε μέσα, στην
ούτε πενήντα, αλλά θα μαστε εντάξει;» εσωτερική τσέπη αυτή τη