Page 41 - mag_09
P. 41

ΕΠΊΚΑΊΡΟΤΗΤΑ


















               άλλωστε ιδιαίτερο ταλέντο           το αγόρασε, η μπλε ευ-              Θα επέστρεφε πίσω από
               στο να παρουσιάζει ακόμα            τελής πλαστική σακούλα              Ερμού να γυρίσει στο
               και το πιο συνηθισμένο              που του το τοποθέτησε ο             Σύνταγμα, να πάρει το
               μενού με σερβίρισμα και             πλανώδιος βιβλιοπώλης,              μετρό. Βιαζόταν να φτάσει
               στόλισμα τέτοιο που θα              φάνταζε πολύ παράταιρη              στη γωνία των δύο δρό-
               ωχριούσε μπροστά της το             ανάμεσα στις πολλαπλές,             μων να στρίψει να ξανα-
               πιο γκλάμουρ εστιατόριο             καλόγουστες, γιορτι-                βρεθεί Ερμού. Παρά του
               της πόλης!                          νές, περίτεχνες, χάρτινες           ότι η κίνηση στο δρόμο
               Φέτος τα πράγματα είναι             τσάντες που περιείχαν τα            αυτό δεν έχει σχέση με
               πολύ διαφορετικά από                πολλά-πολλά δώρα που                τα προηγούμενα χρόνια,
               όλες τις προηγούμενες               είχε ψωνίσει μαζί με τη             εξακολουθεί να διατηρεί
               χρονιές. Ήταν τα πρώτα              Χριστίνα για τα παιδιά,             κάτι από την αίγλη του.
               χριστούγενα που τον έβρι-           για τους ίδιους, για τους           Αισθανόταν πως ήταν πια
               σκαν άνεργο. Η εταιρεία             φίλους, για όλους.                  το  μόνο σημείο της πόλης
               που δούλευε από τότε που            «Ήλλαξαν αι συνθήκαι»               που κρατούσε ζωντανή
               απολύθηκε απ’ το στρατό,            ψιθύρισε στον εαυτό του             την ατμόσφαιρα των γιορ-
               έκλεισε πριν λίγες βδομά-           πικρόχολα. Φέτος οι γιορ-           τινών ημερών. Ο δρόμος
               δες οριστικά. Κρίση βλέ-            τές τους θα είχαν πολλά             αυτός είναι το τελευταίο                 41
               πεις. Θεωρητικά, έχει να            στοιχεία από εκείνα τα              αντικαταθλιπτικό καταφύ-
               λαμβάνει κάποια δεδου-              χριστουγεννιάτικα διηγή-            γιο του κέντρου της Αθή-
               λευμένα καθώς και την               ματα του Παπαδιαμάντη.              νας. Τον ανέβαζε κάπως
               αποζημίωση, αλλά ούτε               Πού να ‘ναι άραγε εκείνη            βρε αδερφέ! Σαν να ήταν
               ξέρει πότε, πώς και εάν…            η έκδοση; Στη μεγάλη                οι χρωματιστές σαπουνό-
               Θα ξαναπάει κι απ’ τον              βιβλιοθήκη στο καθιστικό            φουσκες του ξυλοπόδα-
               ΟΑΕΔ για εκείνο το επί-             δεν θυμάται να την έχει             ρου σταγόνες αισιοδοξίας.
               δομα. Μπορεί αυτές τις              δει. «Θα ξέρει η Αλεξάν-            Στο σπίτι θα περίμενε η
               μέρες κάτι να δώσουν και            δρα», σκέφτηκε. Η κόρη              Χριστίνα με τον μικρό.
               στη Χριστίνα απ’ τη δου-            του είχε μανία να αλλάζει           Πρέπει να έχει γυρίσει κι η
               λειά της, τέσσερις μήνες            τους τρόπους τακτοποίη-             μεγάλη απ’ το φροντιστή-
               έχει να πληρωθεί. Για να            σης των πραγμάτων μέσα              ριο μέχρι να φτάσει εκεί-
               δούμε.                              στο σπίτι κατά καιρούς,             νος. Η Χριστίνα τους είχε
               Όπως προχώραγε παρα-                με αποτέλεσμα να είναι η            υποσχεθεί μακαρονάδα με
               κάτω, θυμήθηκε τα χρόνια            μόνη που ξέρει πού βρί-             φρέσκια σάλτσα ντομάτα
               που μαθητής γυμνασίου               σκονται απίθανα αντικεί-            απόψε.
               τέτοιες μέρες, είχε να              μενα που όλοι οι υπόλοι-            «Πρέπει να έχει μείνει
               κάνει εργασία στο μάθη-             ποι τα έχουν ξεχάσει.               και μισό μπουκάλι κρασί
               μα των Νέων Ελληνικών,              Όταν ξεμπέρδεψε και από             στο μικρό ντουλάπι. Τε-
               πάνω στα χριστουγεννιά-             την κεντρική αγορά, η               λικά είμαι πολύ τυχερός
               τικα διηγήματα του Πα-              ώρα κόντευε οκτώμισι. Το            άνθρωπος»! σκέφτηκε,
               παδιαμάντη. Πριν μερικά             κρύο είχε γίνει ακόμα πιο           χαμογελώντας μόνος του,
               χρόνια μάλιστα, παραμο-             τσουχτερό και η ελάχιστη            όπως περνούσε βιαστι-
               νές Χριστουγέννων πάλι              γιορτινή περιβολή της               κά το φανάρι πεζών για
               –καλή ώρα – , είχε βρει             οδού Αθηνάς δεν μπορού-             να φτάσει τα σκαλιά του
               κάπου εδώ στην Ερμού                σε να απαλύνει την έντο-            μετρό, στην πλακόστρωτη
               σ’ έναν πάγκο μια παλιά             νη καταθλιπτικότητα που             πλατεία Συντάγματος.
               έκδοση του βιβλίου. Όταν            μόνιμα εκπέμπει.
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46