Page 56 - mag_011
P. 56
ΜΕΣΟΣ ΠΟΛΊΤΗΣ*
διαφορετική θέση τα είδωλά του, αλλά θα μπο- τα μάτια του, και για να συνηθίσουν δεν θα χρει-
ρούσε να δει καλά τον ήλιο καθαυτό στο δικό αζόταν και τόσο μικρός χρόνος, άραγε δεν θα
του τόπο και να παρατηρήσει προσεκτικά τι εί- προκαλούσε περιπαιχτικά γέλια και δεν θα έλε-
δους είναι. γαν γι’ αυτόν πως με το ν’ ανεβεί επάνω, γύρι-
– Κατ’ ανάγκη, είπε. σε με καταστραμμένα τα μάτια του και πως δεν
– Και μετά θα συλλογιζόταν τότε για κείνον, πως αξίζει ούτε να προσπαθήσουν καν να πάνε επά-
αυτός είναι που ρυθμίζει τις εποχές και τους νω; Και αυτόν που θα επιχειρήσει να τους λύσει
χρόνους και που κανονίζει τα πάντα στον ορατό και να τους ανεβάσει, αν τους δινόταν κάπως η
κόσμο, καθώς και ο αίτιος, κατά κάποιο τρόπο, ευκαιρία να τον πιάσουν και να τον σκοτώσουν,
όλων εκείνων που έβλεπαν αυτοί. δεν θα τον σκότωναν;
– Είναι φανερό, είπε, πως αυτά θα συμπεράνει – Αναμφίβολα, είπε.
ύστερα από τα προηγούμενα. – Αυτή την εικόνα λοιπόν, φίλε μου Γλαύκωνα,
– Τι λες λοιπόν; Όταν αναλογίζεται την πρώτη του είπα εγώ, πρέπει να την προσαρμόσεις σε όλα
κατοικία και την εκεί σοφία που είχε αυτός και όσα είπαμε πρωτύτερα και να παρομοιάσεις τον
οι τότε συνδεσμώτες του, δεν νομίζεις πως θα ορατό κόσμο με την κατοικία του δεσμωτηρίου,
καλοτυχίζει τον εαυτό του για τούτη την αλλαγή και τη φωτιά που αντιφέγγιζε μέσα σ’ αυτή με τη
και θα οικτίρει τους άλλους; δύναμη του ηλιακού φωτός. Αν όμως παρομοιά-
σεις την ανάβαση και τη θέα των αντικειμένων,
56 – Και πολύ μάλιστα. που βρίσκονται στον επάνω κόσμο, με την άνο-
– Κι αν υπήρχαν μεταξύ τους τότε κάποιες τιμές δο της ψυχής στον νοητό κόσμο, δεν θα σφάλεις
και έπαινοι και βραβεία γι’ αυτόν που θα μπο- ως προς τη δική μου άποψη, αφού επιθυμείς να
ρούσε να διακρίνει πιο καθαρά αυτά που περ- την ακούσεις. Κι ο θεός τουλάχιστον ξέρει αν τυ-
νούσαν μπροστά από τα μάτια του και γι’ αυτόν χαίνει να είναι αληθινή. Εμένα λοιπόν έτσι μου
που θα μπορούσε να θυμηθεί περισσότερο ποια φαίνεται. Πως στην περιοχή του γνωστού η ιδέα
συνήθως περνούσαν πρώτα, ποια μετά και ποια του αγαθού είναι τελευταία και μετά βίας διακρί-
ταυτόχρονα, και έτσι θα μπορεί να προβλέπει νεται, όταν όμως τη διακρίνει κανείς δεν μπορεί
τι θα έρθει στο μέλλον, νομίζεις πως αυτός θα να μην συλλογιστεί πως αυτή είναι η αιτία για όλα
κατεχόταν από σφοδρή επιθυμία και θα ζήλευε γενικά τα σωστά και καλά πράγματα, γεννώντας
τους τιμημένους από κείνους και τους μεταξύ μέσα στον ορατό κόσμο το φως και τον κύριο του
εκείνων κυρίαρχους ή θα είχε πάθει αυτό που φωτός, και γιατί μέσα στον νοητό κόσμο αυτή εί-
λέει ο Όμηρος, και πολύ θα επιθυμούσε “να ναι που διευθύνει και παρέχει την αλήθεια και
ήταν ζωντανός στη γη κι ας δούλευε για άλλον, τον νου και πως πρέπει να την ατενίσει οπωσδή-
που είναι ο φτωχότερος” και θα προτιμούσε να ποτε αυτός που εννοεί να ενεργήσει φρόνιμα και
έχει πάθει τα πάντα, παρά να νομίζει εκείνα που στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή.
νόμιζε και να ζει έτσι εκεί; ■
– Έτσι νομίζω τουλάχιστον, είπε, πως θα προτι-
μούσε να πάθει οτιδήποτε παρά να ζει έτσι.
– Και τώρα βάλε στο μυαλό σου το εξής, είπα εγώ.
Αν κατέβει αυτός πάλι και καθίσει στον ίδιο θρό-
νο, δεν θα ξαναγεμίσουν τάχα τα μάτια του σκο- Μία οπτικοποίηση του μύθου:
τάδι, αφού ήρθε ξαφνικά από τον ήλιο; http://www.youtube.com/watch?v=nAd8su_ENi0
– Και πολύ μάλιστα, είπε. Κάθε φορά προσπαθώ να απομυθοποιήσω μέσα μου
– Αν χρειαζόταν ν’ ανταγωνιστεί αυτός με κείνους την φράση “τα έχουν γράψει και τα έχουν πει όλα” και
κάθε φορά στοιχειώνει όλο και περισσότερο....
τους παντοτινούς δεσμώτες, λέγοντας την άπο- Ρε τον Neo - Γλαύκωνα και τον Morpheus - Πλάτωνα!
ψή του σχετικά με τις σκιές, καθόσον χρόνο η Δείτε και το MATRIX.
όρασή του είναι αμβλεία, πριν προσαρμοστούν
Μέσος πολίτης. Με αυτόν τον εξευτελιστικό όρο απευθύνονται σε μένα όλα τα δελτία «ειδήσεων» και όλοι οι
«μεσάζοντες σκέψεις», όταν θέλουν να μου εξηγήσουν τα ανεξήγητα.Έχω την εντύπωση πως είναι η «έκφραση -
σκανδάλη» του υπνωτιστή, για να ανοίξω το στόμα και να χάψω το οτιδήποτε θα ειπωθεί, χωρίς δυσκολία.
