Page 36 - mag_24
P. 36
ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ
ΕΝΑΝ ΠΟΙΗΤΗ
α'
Της θαλάσσης καλήτερα
φουσκωμένα τα κύματα
῾νὰ πνίξουν την πατρίδα μου
ωσάν απελπισμένην,
έρημον βάρκαν.
36 β'
῾Στην στεριάν, ῾ς τα νησία
καλήτερα μίαν φλόγα
῾νὰ ιδώ παντού χυμένην,
τρώγουσαν πόλεις, δάση,
λαοὺς και ελπίδας.
γ'
Καλήτερα, καλήτερα
διασκορπισμένοι οι Έλληνες
῾νὰ τρέχωσι τον κόσμον,
με εξαπλωμένην χείρα
ψωμοζητούντες·
δ'
Παρὰ προστάτας ῾νάχωμεν.
Με ποτὲ δεν εθάμβωσαν
πλούτη ή μεγάλα ονόματα,
με ποτὲ δεν εθάμβωσαν
σκήπτρων ακτίνες.
