Page 73 - mag_28
P. 73
της Κατερίνας Επιτροπάκη
τον ξυπνήσει με τον θόρυβο της βρύσης. Θα σηκωνόταν
σε λιγότερο από μία ώρα, να επιστρέψει στο γραφείο
του. Το κρατούσε πάντα ανοιχτό και κάποιες ώρες τ’
απογεύματα, αν και η Ελένη είχε αντιληφθεί ότι εδώ και
καιρό μάλλον ματαιοπονεί, περιμένοντας να δουλέψει.
του. Ίσως ο χρόνος που Ξάπλωσε στο πλάι του, χωρίς να έχει η ίδια διάθεση να
περνούσε να προκαλούσε κοιμηθεί. Ήθελε μόνο να τον αγκαλιάσει, ακουμπώντας
σταδιακά μια ισοπέδωση, απαλά τα χέρια της στα πλευρά του, έτσι όπως κοιμόταν
καλά κρυμμένη μέσα στη με γυρισμένη την πλάτη. Άκουγε τον θόρυβο από το ελα-
ρουτίνα, στην επανάληψη, φρύ ροχαλητό του, τη βαριά ανάσα του. Ακόμα και σ’
στην μονοτονία. αυτόν τον ήχο, μπορούσε να αναγνωρίσει το άγχος του,
Δεν ένοιωθε έτσι η ίδια. το άγος του, τη στεναχώρια του. Έμεινε σχεδόν ακίνητη
Ένοιωθε όμως κάποιες για αρκετή ώρα. Από το μυαλό της, πέρασε σαν κινημα-
ενοχές, πως ίσως να μην τογραφική ταινία όλη τους η κοινή ζωή. Όχι, δεν μπο-
είχε παλέψει αρκετά όλο ρούσε να αφήσει τα πράγματα έτσι. Έπρεπε να κάνει ό,τι
αυτό το διάστημα για να μπορεί. Έπρεπε να ξεβαλτώσουν, έπρεπε να αφήσουν
διατηρήσει την επικοινωνία πίσω τους αυτή την κατάσταση. Ένοιωσε να την κυριεύει
τους. Μ’ έναν τρόπο, ίσως μια δυναμική. Μια αίσθηση ότι κάπως θα τα καταφέρει.
την είχε καταπιεί κι εκείνη η Σηκώθηκε από το κρεβάτι πέντε λεπτά πριν χτυπήσει το 73
δύναμη της φθοράς. Ένοι- ξυπνητήρι στο κινητό του, ώστε να έχει τον χρόνο να
ωθε πάντα τα ίδια δυνατά ετοιμάσει την καφετιέρα. Θα έπινε βιαστικά τον καφέ του
συναισθήματα, η δική του και θα έπρεπε να φύγει για το γραφείο.
θέση δεν είχε αποκαθηλω- “Πρέπει να είναι κάπου δύο χιλιάδες ευρώ”, είπε η Ελένη
θεί μέσα της, όμως, άραγε, στην ταμία της τράπεζας, πριν εκείνη πατήσει στον υπο-
εκείνος το εισέπραττε; Δεν λογιστή της τα στοιχεία του βιβλιαρίου που είχε στα χέ-
υπήρξε ποτέ στιγμή που ρια της.
θα μπορούσαν τα προβλή- “Δύο χιλιάδες εβδομηνταπέντε και εξήντα” της απάντησε
ματα, όσο σοβαρά και να με ακρίβεια. “Τι ανάληψη θέλετε να κάνετε;”
‘ταν, να μεταβάλλουν μέσα “Εεε… όλο το ποσόν”, απάντησε η Ελένη.
της τη σταθερά που λέγε- Αυτόν τον λογαριασμό, τον είχε ανοίξει εδώ και τρία
ται αγάπη. Όμως δεν ήξερε χρόνια μόνη της. Προσπαθούσε να μαζέψει χρήματα,
πόσο αυτό γινόταν αντι- υπολογίζοντας κάποια στιγμή να αλλάξει τα ντουλάπια
ληπτό σ’ αυτόν. Κι αν δεν της κουζίνας της που ήταν πια πολύ παλιά και δεν την εξυ-
γινόταν, τότε έπαυε να ‘χει πηρετούσαν. Αντιλαμβανόμενη ότι ήταν ένα κονδύλι που
και αξία. αδύνατον πια να βγει από το τακτικό οικογενειακό τους
Μάζεψε τα πιάτα από το εισόδημα, είχε σκεφτεί να μαζέψει το ποσό λίγο λίγο με
τραπέζι. Τα τοποθέτη- αιματηρές οικονομίες. Όμως, αποφάσισε ν’ αλλάξει σχέ-
σε ακουμπώντας τα απα- δια. Σκέφτηκε πως κάποτε, εμφανίζονται μπροστά μας
λά στον νεροχύτη. Θα τα καθαρά οι ουσιαστικές προτεραιότητες.
έπλενε αργότερα. Εκείνος Ήταν περασμένες τρεις, όπως κάθε μέρα, εκείνος επέ-
είχε ήδη ξαπλώσει να ξε- στρεψε στο σπίτι για το μεσημεριανό φαγητό. Η Ελένη
κουραστεί, δεν ήθελε να τον περίμενε. Τον αγκάλιασε και του έδωσε ένα φιλί.
