Page 72 - mag_28
P. 72
ΣΤΙΓΜΕΣ
Το χειρότερο για την Ελένη,
ήταν πως εκείνος, από χαρα-
κτήρος, δεν της έδινε χώρο σε
όλο αυτό που περνούσε. Τα
προβλήματά του τον έκαναν να να συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση. Δεν έπαυε
72 κλείνεται στον εαυτό του. Έκα- όμως ποτέ ούτε να την πληγώνει, ούτε να την απα-
νε πολλές προσπάθειες κατά σχολεί το εάν και πώς θα μπορούσε η ίδια να κάνει
καιρούς να του επισημαίνει ότι κάτι.
είναι εδώ, ότι στέκεται δίπλα Δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα. Τα πρώτα χρόνια
του, ότι η στεναχώρια θα εί- είχαν μια σχέση απόλυτα εξομολογητική. Αισθάνο-
ναι λιγότερο οδυνηρή εάν την νταν και οι δύο ότι ο μεταξύ τους έρωτας έχει τέτοια
μοιραστούνε. Μάταια. Όταν δυναμική, που κανένα πρόβλημα δεν μπορούσε να
είχε προβλήματα να τον απα- μείνει άλυτο. Κατέφευγαν ο ένας στον άλλο σαν μι-
σχολούν, έμοιαζε σαν να βρι- κρά παιδιά που ψάχνουν τον γονιό να του πουν την
σκόταν πίσω από ένα χοντρό, παραμικρή τους δυσκολία για να τα βοηθήσει. Άλλα-
ηχομονωμένο τζάμι. Όσο κι ζαν με μεγάλη ευκολία ρόλους μεταξύ προστάτη και
αν εκείνη χτυπούσε, το τζάμι προστατευόμενου. Ήταν κάτι σαν λιμάνι ο ένας για
δεν έσπαγε κι εκείνος δεν την τον άλλο, ενώ το συναισθηματικό τους δέσιμο ήταν
άκουγε. Παρέμενε απαθής. τόσο ισχυρό που δεν δημιουργούσε καμία αναστολή
Έβλεπε αυτό το τζάμι στον τρό- από φόβο τυχόν «υπερέκθεσης» του ενός απέναντι
πο που την κοιτούσε. Ήταν σαν στον άλλο.
να εξαφανιζόταν το βάθος από Με τον καιρό αυτό μεταβλήθηκε. Λιγόστεψε, μίκρυ-
το βλέμμα του. νε, χάθηκε. Κυρίως από τη δική του πλευρά. Η Ελέ-
Την πλήγωνε πολύ αυτό. Δυ- νη ποτέ δεν μπόρεσε να διαχωρίσει, εάν επρόκειτο
σκολευόταν να αποδεχτεί πως για έναν καταπιεσμένο από τα προηγούμενα χρόνια
είναι κάτι που δεν θα πάψει ανδρικό εγωισμό, ή εάν συνδεόταν και με κάποιον
να συμβαίνει. Το βίωνε σαν εκφυλισμό στα συναισθήματά του για εκείνη. Αι-
δική της απόρριψη και δεν σθανόταν πως ίσως την αποκαθήλωνε σιγά-σιγά
ήταν παράλογο. Προσπαθούσε από το ψηλό σημείο που την είχε τοποθετήσει μέσα
