Page 71 - mag_28

της Κατερίνας Επιτροπάκη

Όπως έσπρωξε την γυάλινη στριφογυριστή πόρτα, βρίζοντας μέσα από

τα δόντια του, για να βγει έξω απ’ το υποκατάστημα της Τράπεζας, δεν

πρόσεξε πως παραλίγο να χτυπήσει μια γυναίκα που στεκόταν ακριβώς

απέξω. Η όψη του πρέπει να ήταν τόσο αλαφιασμένη, που κι εκείνη όπως

επιχείρησε να διαμαρτυρηθεί για την αγένεια, σταμάτησαν τα λόγια της

βλέποντάς τον. Έβλεπε έναν άνθρωπο εκτός ελέγχου, εκτός εαυτού.

“Χρειάζονται, λέει, φορολογική ενημερότη- ματοποιεί, άδειασε απλώς το τασάκι και
τα! Άει στο διάολο άνθρωπέ μου. Πού να τη παραμέρισε στην άκρη του γραφείου τα
βρω; Άμα δεν είχα χρέη στην Εφορία, και χρησιμοποιημένα πλαστικά ποτήρια. Κάθισε
όχι μόνο εκεί, δεν θα ζητούσα τη βοήθειά εξουθενωμένος και άναψε τσιγάρο. Ανα-
σας για δάνειο! Σιχαμένοι…” ζήτησε την ηρεμία μέσα του. Ο θόρυβος
Παραμιλούσε μόνος του. Ευτυχώς το συ- των αυτοκινήτων από το δρόμο σιγά-σιγά

νειδητοποίησε νωρίς, γιατί έπεσε το μάτι έσβηνε από την ακοή του. Επικεντρώθηκε
του σε δυο-τρεις περαστικούς που τον πα- στο να ακούει τους χτύπους της καρδιάς
ρατηρούσαν απορημένοι. Κάποιος κουνού- του. Ένοιωθε πως ηχούσαν μέχρι τα μηνίγ-
σε και το κεφάλι του συγκαταβατικά. Κάτι για του. Αισθανόταν σαν να κάνουν μεγά-
σαν να ‘λεγε «…εμ, δεν πάει στα βουνά». λες παύσεις. Και μετά ξανά, να συνεχίζουν
Ένοιωσε έντονη την ανάγκη να ηρεμήσει. πιο δυνατά… 71
Συνειδητοποίησε πως του είχε ανέβει το “Να σου βάλω λίγη σαλάτα ακόμα;” Η Ελένη
αίμα στο κεφάλι. χρειάστηκε να ρωτήσει τρεις φορές για να
Γύρισε στο γραφείο του. Ξεκλειδώνοντας πάρει απάντηση από τον άντρα της.

την πόρτα, κατέβασε την πινακίδα που είχε “Μπα, όχι”. Της απάντησε χωρίς να την κοι-
απ’ το πρωί κρεμάσει: τάξει καν. Έτρωγε μηχανικά, με το βλέμμα
ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΕ ΛΙΓΟ. καρφωμένο στο πιάτο του, χωρίς να κάνει
ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΛΕΣΤΕ ΣΤΟ 697… το παραμικρό σχόλιο για το φαγητό ή για
Είχε ήδη πάει μεσημέρι. Οι ουρές στην τρά- οτιδήποτε άλλο. Η Ελένη δεν του μιλούσε
πεζα του είχαν ροκανίσει όλο τον εργάσιμο καθόλου. Αντιλαμβανόταν πολύ καλά ότι
χρόνο. Όχι ότι είχε και σημασία. Ο τελευ- η κατάστασή του ήταν έκρυθμη. Τριάντα

ταίος πελάτης που είχε μπει στο ασφαλι- χρόνια σχεδόν μαζί. Ήξερε πια να διαβάζει
στικό γραφείο του, που διατηρεί εδώ και τις διαθέσεις του, τους φόβους του, κάπο-
περίπου τριάντα χρόνια, ήταν στο τέλος της τε και τις σκέψεις του. Τον τελευταίο καιρό
περασμένης εβδομάδας. Σωρός από ασφα- εκείνος είχε βυθιστεί πολύ στα προβλήματά
λιστικά συμβόλαια που κανείς δεν έρχεται του. Η δουλειά του κινδύνευε σοβαρά. Στο
να πάρει, παρά τις επανειλημμένες τηλε- σπίτι η ίδια κατάφερνε προς το παρόν να
φωνικές οχλήσεις που ο ίδιος κάνει στους τα φέρνει βόλτα και να υπάρχει η στοιχειώ-
πελάτες του, συμπληρώνουν το χάος που δης λειτουργία, ώστε να καθησυχάζει όσο
επικρατεί πάνω στο γραφείο από τα άδεια μπορεί τον άντρα της. Φρόντισε να μηδε-

πλαστικά ποτήρια με υπολείμματα καφέ και νίσει όσο γίνεται τα προσωπικά της έξοδα,
το ξεχειλισμένο από αποτσίγαρα τασάκι. ώστε ο πενιχρός πλην σταθερός μισθός της
“Πρέπει να βάλω μια τάξη εδώ μέσα”, σκέ- να μπορεί να καλύπτει τις καθημερινές ανά-
φτηκε. Προσποιούμενος πως το πραγ- γκες.