Page 42 - mag_32
P. 42
μισΗ μΕριΔα λογια
Εκείνο το βράδυ
ο άγιος Βασίλης πήρε
το γράμμα της...
Κοίταζε έξω από το παράθυρο με τα χιλιάδες
λαμπιόνια, τους ανθρώπους τυλιγμένους στα ζεστά
τους ρούχα και τους αναλογίστηκε για δώρα, δώρα
χριστουγέννων.
Σε αυτή της την σκέψη, γέλασε και έπειτα ανέβηκε
42
στο πατάρι για το καθιερωμένο ψάξιμο των
χριστουγεννιάτικων στολιδιών.
Ένα μεγάλο τσίγκινο κουτί τράβηξε το ενδιαφέρον
της, ανοίγοντάς το, αντίκρυσε, γυαλιστερούς
βόλους, αεροπλανάκια και πορσελάνινες κούκλες,
μινιατούρες των παιδικών της χρόνων.
Η μυρωδιά του ψητού μήλου και της κανέλας τύλιξαν
την μνήμη της καθώς ήταν σαν να άκουγε την γιαγιά
στα σκαλιά και την μάνα να διαλέγει φορέματα.
Όλοι μαζεύτηκαν στην θύμηση, όλοι εκείνοι που δεν
υπήρχαν πια παρά φωτογραφίες στο κομοδίνο της.
Μερικά γράμματά της απ’το δημοτικό είχε φυλάξει
η μητέρα και τα δάκρυα της μεγέθυναν τα γράμματα
και τις ζωγραφιές..
