Page 90 - mag_43

MYΘΙ-ΜΥΘΙ ...ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Η μαγική

...κορνίζα

Στον τοίχο ενός όμορφου μικρού σπιτιού στην άκρη ενός παρα-

μυθιού μια φορά κι έναν καιρό κρεμόταν μέσα σε μια περίτεχνη

κορνίζα ένα κέντημα.

Το είχε κεντήσει πριν πολλά πολλά παραμυθένια χρόνια ένα

90 μικρό κοριτσάκι.Το κέντημα παριστάνε μια κοπέλα με κατάξανθα
μαλλιά να κάθεται αγκαλιά με το σκυλάκι της πάνω σ' εναν τερά-

στιο, πράσινο, βελούδινο καναπέ. Η κοπέλα φορούσε ένα ροζ φόρεμα

που στο τελείωμα του είχε μια περίτεχνη δαντέλα και το σκυλάκι

της ήταν κατάμαυρο. Κάθονταν κι οι δύο ήσυχοι στον καναπέ τους

κοιτώντας βαθιά μέσα στα μάτια όποιον έριχνε το βλέμμα του στην

κορνίζα...Όταν έπεφτε το σκοτάδι κι όλα ησύχαζαν κι αποκοιμιόταν

η κοπέλα, που, ας πούμε πως, την έλεγαν Πολυξένη παρέα με το

σκυλάκι της, τη Λούση, ξετρύπωναν προσεκτικά απ' την κορνίζα για

να μην χαλάσει το κέντημα για να ξεμουδιάσουν λιγάκι να νιώσουν

ζωντανοί! Κι έτσι περνούσαν τα παραμυθένια χρόνια.

Μια μέρα ακριβώς στον απέναντι τοίχο ήρθε και κρεμάστηκε

ένας άλλος πίνακας σε μια όχι τόσο όμορφη κορνίζα. Ήταν μια παι-

δική ζωγραφιά με πολλά πολλά χρώματα που παριστάνε παιδάκια

χαρούμενα να παίζουν σε μια παιδική χαρά. Σαν έπεσε το σκοτάδι

η Πολυξένη με τη Λούση ξετρύπωσαν από το κέντημα και χώθηκαν

μέσα σ' αυτήν την παιδική ζωγραφιά! Αχ πόσο όμορφα είναι τα