Page 79 - mag_45
P. 79
του Γιάννη Φιλιππίδη
Ο ανώνυμος
Σταύρος
μα πέφτει στο δικό του ούτε μια νύχτα σε φτηνό ποίθηση ότι δεν αφορά
καθρέφτισμα δεν ανα- ξενοδοχείο, να θυμηθεί κανέναν φίλο μιας ζωής
γνωρίζει τίποτα γνω- πώς είναι να κοιμάσαι που υπήρξε κάποτε δική
στό, ούτε τον ίδιο του τον σε κρεβάτι, να νιώσει του αλλά δεν την θυμά-
εαυτό. Καιρό τώρα έχει το καυτό νερό να πέφτει ται πια. Δεν σταματά- 79
μαζέψει από δεκάλε- πάνω του θεραπευτικό ει ωστόσο τα βράδια να
πτα και πενηντάλεπτα, κι ένα σαπούνι να μο- κόβει βόλτες στο χει-
όσων τον λυπούνται και σχοβολάει στο δέρμα μωνιάτικο ψύχος και να
στέκονται, κάτι κέρμα- του. κοιτάζει τ’ αστέρια. Δεν
τα ευρώ. Για μια στιγ- Ο ανώνυμος Σταύρος τα περιμένει να πέσουν,
μή ανάγκης, σκέφτεται. δεν επισκέπτεται πια η ελπίδα του ανυπομο-
Αλλά δεν σταματά να τους φίλους που τον νεί. Κι έχει φορτώσει
θεωρεί τοξικό-δηλητη- στήριζαν στην αρχή, έναν ουρανό με μια ευχή
ριώδες, μ’ αυτό το –κά- τον φιλοξενούσαν για σε κάθε αστέρι, λαχτά-
ποτε– ιδεώδες νόμισμα μια τουλάχιστον νύχτα, ρες παλιών ονείρων, οι
δεν ξεκίνησαν όλα; να του δανείσουν το δι- ελπίδες του δεν κοστί-
Η ζωή του πια δεν με- καίωμα στην καθαρι- ζουνε τίποτα πια, δεν
τριέται σε χρήματα, μ’ ότητα, στη θαλπωρή του χρεώνουν φόρους.
αυτά που έχει εξάλ- ενός κανονικού σπιτιού, Απλώς αιωρούνται τις
λου στην κατοχή του κάποια στιγμή εδραι- νύχτες των ασταθών
δεν μπορεί να νοικιάσει ώθηκε μέσα του η πε- βημάτων του.
Μια μικρή ιστορία από το βιβλίο του Γιάννη Φιλιππίδη "ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ", που
μόλις κυκλοφόρησε από την ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ
