Page 78 - mag_45
P. 78
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ο ανώνυμος
Σταύρος
Ο Σταύρος –ένας τυχαί- απολύθηκε με τη δολι- ποτέ δεν έπαψε να φο-
ος Σταύρος πες εσύ– δεν ότητα των εργοδοτών βάται και να κοιμάται
θα γιορτάσει ούτε φέτος του, να μη χάσουν ούτε τις μέρες, που ο θόρυ-
τα τριανταέξι του χρό- ένα ευρώ στη δύσκολη βος των αυτοκινήτων
78 νια. Στάθηκε τυχερός, εποχή, το κορίτσι εξα- τον τρελαίνει, αλλά τα
είχε γονείς που του δί- φανίστηκε στη δική του πόδια των πρωινών πε-
δαξαν τη φιλαλήθεια, τρέλα, αναζήτησε τη ραστικών τού παρέχουν
τη δικαιοσύνη και την φιλοξενία μιας γιαγιάς ασφάλεια.
αξιοπρέπεια, πρόλαβε σ’ ένα ορεινό χωριό της Στην αρχή προσέτρεξε
να σπουδάσει οικονομι- Πελοποννήσου, δεν τον σε κοινωνικά ιατρεία,
κά, κατάφερε να κάνει κάλεσε να την ακολου- να του γράψουν ψυχο-
μια ενδιαφέρουσα επαγ- θήσει. φάρμακα. Μετά από
γελματική διαδρομή, Ο ανώνυμος Σταύ- χρόνια ολοήμερης και
είχε ένα κορίτσι που το ρος κοιμάται χρόνια ολονύκτιας εξάντλησης,
λέγανε Άννα, μαζί σχε- τώρα σε πλαστικά πα- αισθάνεται ότι δεν τα
δίαζαν το μέλλον. Δεν ραπήγματα αστέγων, χρειάζεται πια. Ακό-
βιάζονταν για τίποτα, που ’χουν καταλάβει μα και στα ομαδικά
όλα θα ερχόντουσαν τα πλαϊνά της Τραπέ- συσσίτια πηγαίνει όταν
στην ώρα τους. ζης της Ελλάδος, μιας απλώς πεινάει πολύ,
Αλλά στην ώρα τους χώρας που εκείνος την τις υπόλοιπες ώρες τρι-
φτάσανε μόνο τα γκρί- αγάπησε και κείνη γυρίζει ένα-δυο τετρά-
ζα χρόνια, οι γονείς εί- απλώς τον κατέστρεψε. γωνα, ζητιανεύει ψιλά,
χανε ήδη φύγει από τη Τον ανάγκασε να ξενυ- όταν συναντιέται με
ζωή, από τη δουλειά χτάει τη νύχτα, γιατί τζαμαρίες και το βλέμ-
