Page 119 - mag_46

«Για να δημιουργήσεις ένα δυνατό βιβλίο,

πρέπει να διαλέξεις ένα δυνατό θέμα.»

Χέρμαν Μέλβιλ

ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
ΜΑΚΡΙΔΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

ΔΕΝ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΩΣ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ

ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΥΤΑΞΙΑ ο Στέφανος ο Λαδικός.
Μοναχά μία κηδεία πρόλαβε να διεκπεραιώσει

και αυτή ήταν της μητέρας του. Διότι η Πάτρα,
εκ του Κλεοπάτρα, Λαδικού, το γένος Κουμά, η

επονομαζόμενη και Ξυλαγγούρω κάποτε, όταν
ήταν ακμαία, υπό των ζηλοφθόνων γυναικών

της μικράς νήσου, απεβίωσε αιφνιδίως σε ηλι-
κία 66 ετών, πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς

σύμφωνα με τη γνωμάτευση του αγροτικού
γιατρού, τρεις μόλις μέρες αφότου ανέλαβε κα-

θήκοντα εντός νεκροταφείου ο μοναχογιός της. 119
Έγειρε το κεφάλι της αριστερά σαν λαβωμένο πουλάκι, όπως καθόταν στο

κατώφλι του σπιτιού της το απόγευμα της Δευτέρας 19ης Μαΐου, και ξεψύ-
χησε ήσυχα. Σαν να αποκοιμήθηκε γλυκά κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο.

Είχε και ένα απολύτως εμφανές όσο και αινιγματικό μειδίαμα στα χείλη
της, το οποίο αν και κατά κόρον ερμηνεύτηκε ως αδιάψευστο τεκμήριο

του ότι έφυγε από τη ζωή ικανοποιημένη, ίσως να ήταν τελικά μόνον επιτι-
μητικό αφού, όπως πικρόχολα αποφάνθηκε και ο περιπτερούχος καπετάν

Παράσχος Ψιλάκης κουνώντας πάνω κάτω το κεφάλι του απογοητευμένος
από την απολύτως πλέον διακριτή κοινωνική της νήσου παρακμή, η μα-

καρίτισσα ίσως προείδε λόγω μιας πιθανής προθανάτιας έκλαμψης τα όσα
αλλοπρόσαλλα επακολούθησαν την έξοδο αυτής.

Πρόδρομος μιας μετακαταναλωτικής εποχής ή εντελώς ανισόρροπος ήταν
τελικά ο νεκροθάφτης Στέφανος Λαδικός; Η κοινωνία του μικρού νησιού

πάντως δεν μπόρεσε να αποδεχτεί τις δράσεις του εντός νεκροταφείου και
τις απόψεις του περί σαρκίου των νεκρών, και έτσι τον απέπεμψαν σύντο-

μα από το πόστο του.
Μια νουβέλα που αφηγείται με μπρίο τη σχάση ανάμεσα στο ιερό και το

γελοίο, στο σύστημα της τοπικής κοινωνίας και το οικοσύστημα της φυτο-
κοινωνίας.