Page 78 - Magazine 87
P. 78

μΙΚΡεΣ ΙΣΤοΡΙεΣ
               σαρκiα









               Έτυχε να σκάσει πάνω στη γωνία με το                  ένα ποτήρι και το ξαναγέμισε απ’ ευθεί-
               κεφάλι ο ηλίθιος».                                    ας. «Η μάνα σου σε αγαπούσε πολύ και

               «Σαν σακί κύριε Φονς ναι. Χα. Σαν σακί.               ήθελε να υπάρχει κάποιος να σε προ-
               Δεν ξανασηκώθηκε κύριε Φονς. Τα τε-                   στατεύει. Αυτός ο ηλίθιος που κόντεψε
               λευταία λόγια που μου φώναζε, ήταν:                   να σε θάψει μέσα στο ίδιο σου το σπίτι,

               ‘‘Ανίκανο πλάσμα! Έχεις το λιγότερο                   της είχε ορκιστεί πως θα ήταν ο προ-
               μυαλό από οποιονδήποτε έχω συναντή-                   στάτης  σου  και  εκείνη  τον  πίστεψε.  Α

               σει’’! Ναι. Θυμάμαι κύριε Φονς. Τον σκο-              καημένη μου Έλεν… Είδες μικρέ πώς
               τώσατε αμέσως. Ό, τι κάνετε πετυχαίνει                μας τη φέρνει η ζωή; Η μάνα σου έφυ-
               πάντα με την πρώτη». Ο Νικ έκανε λες                  γε ήσυχη για το πού και σε ποιον  θα σε

               και έλυσε κάποιο γρίφο.                               αφήσει και σου κληρώθηκα εγώ. Αλλά
               «Αυτό δε λέω τόσην ώρα ρε»;                           όταν λέμε: ‘‘τα έχουμε όλα κανονισμένα’’

               «Κάνει τώρα παρέα στα σκυλιά μέσα στο                 κάποιος θεός γελάει».
               χώμα. Ελπίζω να μην κάνει κακό κύριε                  «Ένας δεν είναι ο θεός κύριε»;
               Φονς στα σκυλιά σας».                                 «Δε με ενδιαφέρει καθόλου μικρέ. Εγώ

               «Είπαμε δε θα μιλάς ποτέ για το μέρος                 κοιτάω τη δουλειά μου κι αυτός τη δική
   78          που είναι θαμμένα τα σκυλιά. Πόσες φο-                του». Ο Άλεκ κοίταζε τον Νικ ευθεία στα


               ρές το έχουμε πει αυτό μικρέ; Δε θέλω                 γυαλιστερά μάτια του.
               να ξεχνάς τις δυσκολίες που περάσαμε                  «Μέχρι εκείνο το καταραμένο βράδυ,
               για να μείνει κρυφό».                                 είχα εμπιστοσύνη στον θεό. Μετά από

               «Έχετε δίκιο κύριε. Συγνώμη. Μου ξέ-                  αυτό που συνέβη, ήταν σαν να με εμπι-
               φυγε. Ευτυχώς είμαστε οι δυο μας μόνο                 στεύτηκε και εκέινος. Από τότε είμαι μό-

               εδώ».                                                 νος μικρέ. Όπως εσύ».
               «Σε συγχωρώ, γιατί είχες πολύ καιρό να                «Εγώ δεν είμαι μόνος κύριε, έχω εσάς.
               κάνεις αυτό το λάθος».                                Και εσείς δεν είστε μόνος, έχετε την κυ-

               «Ευχαριστώ κύριε». Έδειξε στιγμιαία                   ρία Ρίτα. Συγνώμη που δεν κατάφερα να
               ικανοποιημένος και συνέχισε να μιλα-                  φέρω τα χρήματα που σας χρωστούν.

               έι. «Σκοτώσατε ό,τι  αγαπούσε η μαμά                  Λυπάμαι πολύ. Έπρεπε να πιέσω περισ-
               όμως κύριε. Εκείνη δε θα ήθελε να                     σότερο». Ο Νικ σηκώθηκε από την κα-
               συμβεί αυτό».                                         ρέκλα για να γίνει πιο παραστατικός. «

               Ο Άλεκ σηκώθηκε να ξαναπάρει το                       Έπρεπε να σηκώσω το χέρι μου για να
               μπουκάλι από το ψυγείο.                               καταλάβει πως σοβαρολογούσα! Πως

               «Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Εσένα αγα-                   ήταν ασέβεια να μη μου τα δώσει σή-
               πούσε η μαμά. Το άλλο, το κατακάθι σας                μερα. Ίσως έπρεπε να φωνάξω με αυτή
               μπαστακώθηκε, αλλά η μάνα σου ήταν                    τη βαριά φωνή που θυμίζει τη δική σας.

               τόσο καλή», απάντησε και κάθισε στη                   Θα πάω ξανά κύριε! Δεν έχει χαθεί η
               θέση του. Έπειτα ήπιε μονορούφι άλλο                  εμπιστοσύνη που μου έχετε. Θα πάω!
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83