Page 51 - mag_60
P. 51
από τη Δήμητρα Σταύρου
http://psyhismos.blogspot.gr/
ναι οι δυσκολίες των γονιών στις διαπρο- διά και τα σημαδεύουν. Σίγουρα χαλούν
σωπικές σχέσεις κλπ. και την σχέση με τον γονιό. Από την άλλη
μειώνουν σοβαρά την αυτοεκτίμηση του
Ενοχή εφήβου και δημιουργούν ψυχικά μπλοκα-
Η ενοχή είναι το πιο άχρηστο συναίσθημα ρίσματα σοβαρά στην εξέλιξή του.
καθώς μόνο κακό μπορεί να φέρει. Η ενο-
χή πρέπει να αποφεύγεται τόσο από πλευ- Η θυσία του γονιού όταν λέγεται
ράς του γονιού, καθώς κανείς δεν είναι αποτελεί παθητική επιθετικότητα
αλάθητος, όσο και ως στρατηγική χειρα- Θυσία χωρίς θυματοποίηση δεν υπάρχει.
γώγησης του παιδιού του. Και θυματοποίηση χωρίς θύτη και θύμα
Η ενοχή μαζί με την ντροπή και τον φόβο, επίσης δεν υπάρχει. Αν λοιπόν ο γονιός
είναι τα δύο συναισθήματα που καταστέλ- λέει στο παιδί του ότι θυσιάστηκε για
λουν την δράση. Το χειρότερο είναι ότι αυτό, είναι σαν να το βάζει στην θέση του
δένουν τον άλλον σε μία σχέση εξάρτη- θύτη. Δημιουργεί μεγάλη ψυχική ένταση
σης, στην οποία μεν ασφυκτιά αλλά πα- στο παιδί και ενοχή. Στην πραγματικότητα
ραμένει καταναγκαστικά. Δε νομίζω ότι όμως, μία τέτοια συμπεριφορά είναι μία
χρειάζεται κανείς τέτοιες σχέσεις με τα μορφή παθητικής επιθετικότητας, που εί-
παιδιά του. ναι υπόγεια, ασυνείδητη και εκφράζεται
με ήπιο τρόπο. 51
Δεν χαρακτηρίζουμε με επίθετα
και δεν κρίνουμε Δεν ξεσπάμε τα νεύρα μας
Κανέναν αλλά ειδικά τους εφήβους που στα παιδιά
χτίζουν ταυτότητα. Αρνητικοί χαρακτηρι- Κάτι που αφορά όλες τις ηλικίες και όλες
σμοί όπως : «Βλάκα, αναίσθητε, τεμπέλη τις σχέσεις. Ειδικά όμως οι έφηβοι εξα-
κλπ» βιώνονται τραυματικά από τα παι- γριώνονται με αυτή την συμπεριφορά.
