Page 52 - mag_62
P. 52

ΧεΙμωΝΙΑΤΙΚεσ ΙσΤορΙεσ

                                   Ένας

                ευτυχισμένος άνθρωπος





               για τον οποίο το έγραφε― αποφάσισε                    μια φορά να πει: «Είμαι ένας ευτυχι-
               να γράψει ένα παραμύθι.                               σμένος άνθρωπος».

               Και το παραμύθι που ξεκίνησε να γρά-                  Μια  μέρα αργίας, που δεν ήταν  και
               φει ήταν αυτό και ο τίτλος του ήταν:                  πολύ διαφορετική από τις άλλες ημέ-

                                                                     ρες  της ζωής του,  πήγε μια εκδρομή

                            ο άνθρωπος που                           στο βουνό. Κάποια στιγμή που κουρά-
                         δεν μπορούσε να πει                         στηκε από την πεζοπορία, κάθισε δί-

                                   «είμαι                            πλα σ’ ένα ρυάκι κι αναρωτήθηκε φω-
                  ένας ευτυχισμένος άνθρωπος»                        ναχτά: «Ποιο λάθος έχω κάνει και δεν
                                                                     έχω καταφέρει ούτε μια φορά στη ζωή


               Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άν-                  μου να πω ότι είμαι ένας ευτυχισμένος
               θρωπος που ήθελε πριν πεθάνει να πει                  άνθρωπος;».

               ―και να είναι αλήθεια― τουλάχιστον                    Τότε, μέσα από τα νερά του ρυακιού,
               μία φορά: «Είμαι ένας ευτυχισμένος                    εμφανίστηκε  ένα  πλάσμα  αλλούτερο
               άνθρωπος».                                            κι αχαρακτήριστο. Ψηλόλιγνο και φω-
   52          Αυτή η σκέψη στριφογύριζε συνέχεια                    τεινό σαν πίδακας νερού που άλλαζε


               στο μυαλό του ό,τι κι αν έκανε.                       χρώματα και σχήμα. Το νερένιο πλάσμα
               Και δύσκολα αυτό που έκανε τον έκανε                  πήρε μορφή πανώριας γυναίκας, ξωθιά

               πιο ευτυχισμένο απ’ όσο ήταν πριν αρ-                 θα τη λέγανε κάποιοι παλιοί παραμυ-
               χίσει να το κάνει. Αυτό είχε σαν αποτέ-               θάδες, και είπε στον άνθρωπό μας:

               λεσμα να γκρινιάζει συνεχώς και με τον                ― Σε άκουσα, άνθρωπε, να παραπο-
               εαυτό του και με τους άλλους γύρω του                 νιέσαι ότι δεν έχεις καταφέρει ούτε μια
               και με αυτά που έκανε και με αυτά που                 φορά στη ζωή σου να πεις: «Είμαι ένας

               δεν έκανε και με την πραγματικότητα                   ευτυχισμένος άνθρωπος».
               όπως εκείνος την έβλεπε.                              ― Ναι, νεράιδα μου, είπε με τόλμη και

               Είχε φτάσει σε μια ηλικία που οι πε-                  ευθυκρισία ο άνθρωπος, που επειδή
               ρισσότεροι άνθρωποι έχουν ξεκαθαρί-                   ζούσε μέσα σ’ ένα παραμύθι μπορούσε

               σει ―λίγο πολύ― το φύλο τους, τις                     εύκολα να ξεχωρίσει μια νεράιδα από
               προτιμήσεις τους (σεξουαλικές, θρη-                   μια όμορφη και βεργολυγερή πωλή-

               σκευτικές, πολιτικές, ιδεολογικές, γα-                τρια προγραμμάτων αδυνατίσματος.
               στριμαργικές και άλλες) και τότε απο-                 ― Αυτό που ζητάς, καλέ μου άνθρωπε,

               φασίζουν αν θα συνεχίσουν να ζουν                     είναι εύκολο πράγμα. Κοίταξέ με καλά.
               όπως ζουν ή θα κάνουν κάτι για να αλ-                 Κοίταξε γύρω σου, δες πού βρίσκεσαι,

               λάξουν τη ζωή τους, αν μπορούν.                       κοίτα τα δέντρα, το γρασίδι, τον ήλιο
               Όμως, δεν είχε καταφέρει ακόμα ούτε                   από πάνω, το νερό που κυλάει καθαρό,
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57