Page 48 - mag_72
P. 48
εΝΑΣ μΠΑμΠΗΣ
«Eίμαστε
αδέρφια»
λές φορές καταφατικά. ξάνδρου, κάτοικος Αθηνών»
«Ο πατέρας Μπάμπη και η μάμα μου Λέξεις σημειωμένες πρόχειρα σ’
ζευγκάρι. Παλιά, όταν ταξίδευε εκ- ένα βρώμικο κομμάτι χαρτί κάτω
σωτερικά, Ολλαντία» από ένα ξενικό όνομα, πιθανότα-
Για ένα πράγμα ήμουνα σίγουρος. τα αυτού που έκανε την έρευνα. Τι
Ο πατέρας μου δεν είχε κάνει βήμα έρευνα; Σκατά έρευνα αφού τον
μακριά απ’ την πόλη του, ποτέ, ούτε έστειλε αλλού γι’ αλλού.
πριν ούτε μετά το γάμο του. Σκέ- «Πώς σε λένε;»
φτηκα μήπως μου έκαναν πλάκα οι «Γιαν, μητέρα μου Μαγκριτ ήθελε
συνάδερφοι αλλά πάλι δεν μου φά- πει εμένα Άλεξ αλλά πατέρας μας
νηκε πιθανό. δεν ήθελε, Γιαν όνομα παππού»
«Κάτσε ρε φίλε γιατί σε λίγο θα πέ- Χαμογέλασα. Ο παππούς μου λεγό-
σεις στα πόδια σου, κάτσε να μιλή- ταν Χαράλαμπος εξ ου και τ’ όνομά
48
σουμε.» του είπα μη ξέροντας πώς μου κι ο πατέρας μου Αλέξιος. Κά-
να του πω ότι έκανε λάθος. ποιος τον είχε κοροϊδέψει φριχτά
Ο ξένος έκατσε δειλά, διστακτικά με μια έρευνα του ποδαριού. Ση-
και με κοίταξε με λαχτάρα. κώθηκα απ’ τη θέση μου και πήγα
«Ήτελα όλα τα κρόνια ένα αντερ- κοντά του. Τον αγκάλιασα απ’ τους
φό. Πονά πολύ να είσαι μόνο.» ώμους.
Χαμογέλασα, αυτή την αίσθηση την «Πάμε να σε κεράσω έναν καφέ;
ήξερα καλά αφού ήμουνα μοναχο- Πεινάς; Πάμε να τα πούμε με την
παίδι. ησυχία μας;»
«Ποιος σου είπε ότι είμαστε αδέρ- Ο Γιαν κάτι κατάλαβε και τραβή-
φια; Ποιον Μπάμπη ψάχνεις;» χτηκε με αξιοπρέπεια. Τα μάτια του
Τα μάτια του με κάρφωσαν ερευ- μοιάζαν με μάτια δαρμένου κουτα-
νητικά, αγωνιώδη. Το πρόσωπό βιού.
του άσπρισε. Έψαξε τις τσέπες του «Ντεν πιστεύεις εμένα; Εγκό ντεν
κι ανασύροντας ένα χαρτί το έτεινε τέλει κάτι από σένα. Μόνο αγκάπη.
σε μένα θριαμβευτικά. Αφού αντέρφια είμαστε.»
«Χαράλαμπος Πανταζής του Αλε- «Αδέρφια είμαστε Γιαν, όλος ο κό-
