Page 77 - mag_75

της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου

Οι εποχές έρχονται, παρέρχονται και επανέρχονται. Ακολουθούν

μια αέναη κυκλική πορεία – ενίοτε και ελλειπτική, ανάλογα

με τις αυξομειούμενες καιρικές συνθήκες και αλλαγές – και

επαναλαμβάνονται χωρίς ποτέ να είναι οι ίδιες. Τις καθορίζει

το πέρασμα του καιρού και των ανθρώπων. Ο καθένας μας τις

κατατάσσει ανάλογα με τις δικές του προτεραιότητες και επενδύει,

κατά τη διάρκειά τους, τη ζωή και τα όνειρά του με τη σειρά που

τον βολεύει.

77

Ο κύκλος, μέσα στον οποίο σταγόνα και έτσι η εξέλιξή μας μέσα

περιφέρονται οι εποχές, χαλαρώνει στο χρόνο δείχνει ελάχιστη στα μάτια

σε κάθε απώλεια και αναπλάθεται της ψυχής μας. Και αφού τα όμορφα
με κάθε νέα παρουσία. Η διάρκεια πράγματα δεν κρατούν πολύ, σε κάθε

παίζει σημαντικό ρόλο σ’ αυτές τις ευχή «Και του χρόνου!» ουσιαστι-
εναλλαγές αφού άλλες φορές τις κά παρακαλούμε την παραμονή του

ξεχειλώνει ελλειπτικά και άλλες τις οικείου στη ζωή μας, καθόσον δυ-

συρρικνώνει γύρω από το κέντρο σκολευόμαστε να διαχειριστούμε την
ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ τους. Όσοι επιβιώνουν μέσα σ’ αυτή απώλεια και βιώνουμε επίπονα κάθε

φορά τις αλλαγές που επιβάλει.
την εναλλαγή περιμένουν τη νέα
περιστροφή και τον επόμενο ερχομό,
που είναι πάντα διαφορετικός από Στη δική μου ζωή κάθε νέος κύκλος
άρχιζε πάντα την άνοιξη· άνοιξη-δη-
τον προηγούμενο. μιουργία, καλοκαίρι-πληρότητα, φθι-

Διαφορετικοί είμαστε κι εμείς οι άν- νόπωρο-αναστοχασμός, χειμώνας-

θρωποι, από το ένα λεπτό που φεύ- απώλεια, και πάλι από την αρχή. Οι
γει στο άλλο που έρχεται. Αλλάζου- τέσσερις εποχές μπήκαν στο μυαλό

με χωρίς να το καταλαβαίνουμε. μου όταν πήγα στο Δημοτικό. Κατοι-

Βιώνουμε την αλλαγή μας σταγόνα- κούσαν στον ένα από τους δύο χάρτες,