Page 81 - mag_75
P. 81
του Αλέξανδρου Αραμπατζή
Σήμερα είμαι νευρικός. Αύριο θα κα μαλλιά. Φαινόταν σα να είχε χάσει
βρίσκομαι υπό το κράτος πανικού. έναν έρωτα ή μια καλή, καλοβαλμένη
Αλλά τουλάχιστον η βροχή θα κατα- ζωή. ΄Ηταν χλωμή σαν το λεμόνι.
λαγιάσει. Έτσι θέλω να πιστεύω. Η ΄Ηθελα να την κατευοδώσω. ΄Ισως
ψυχολογική βελτίωσή μου θα είναι με το κατευόδιό μου δεν θα ένιωθε
καταφανής. Τα μάτια μου πιο μαύρα και τόσο μόνη. Εγώ ήμουν νευρικός.
κι από καρβουνιασμένο ξύλο. Οι πύ- Ζαλίστηκα: σα να τράβηξε κάποιος
λες της κολάσεως θα έχουν ανοίξει. μια μαύρη κουρτίνα μπροστά μου και
Τα περίπτερα κλείνουν το ένα μετά η σκιά ενός δαίμονα καρφώθηκε στα
το άλλο σ' αυτήν τη γειτονιά. θέλω μάτια μου.
να τηλεφωνήσω κάπου μακριά για - Τι γνώμη έχετε γι' αυτό μητέρα;
να δω αν υπάρχει κάποιος συγγε- Η μητέρα μου δε μίλησε. Παλιά μι-
νής που να με εμπιστεύεται. Ή να τον λούσε πολύ και μόνο για πολύ τε-
εμπιστεύομαι. Εγώ δεν έχω τηλέφω- τριμμένα πράγματα. Τα δικά μου
νο. πράγματα δεν της προξενούσαν κα-
Τα περιστέρια δεν κάθονται ποτέ νένα ενδιαφέρον. Κατά βάθος θα με 81
φρόνιμα σ' αυτήν την γειτονιά. Στρα- θεωρούσε ένα βαρετό τύπο. Αν δεν
τοπεδεύουν στη βεράντα μου και μου ήταν μητέρα μου θα με πετούσε έξω
χαλάνε το κέφι. Εγώ πάλι θέλω να σαν το σκυλί.
ξαποστάσω. θέλω να ονειρευτώ. Κι εγώ τότε θα έπρεπε να φύγω Μα-
Να ονειρευτώ μακάρια, σαν οικό- ραζωμένος, σαν εκείνη τη χλωμή κο-
τροφος βουδιστικού μοναστηριού. πέλα που δεν ξέρουμε ακόμα ή δεν
Τα χέρια μου έχουν παραλύσει. θα το μάθουμε ποτέ αν έχασε έναν
Εκείνη η κοπέλα δεν θα με θυμάται έρωτα ή μια καλή, καλοβαλμένη ζωή.
πια, μπορεί όμως να θυμάται με τι Όπως εγώ λογουχάρη. Χλωμός σαν
κόπο, της είπα αντίο. Πέρασε αρ- το λεμόνι. θα έπρεπε να πάω κάπου
κετός καιρός από τότε. Αντίο. Δεν άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους
ακούστηκε πολύ καλά γιατί ο θόρυ- και να γαυγίζω στην πόλη σαν αδέ-
βος από την εξάτμιση μιας μηχανής σποτο σκυλί. Πολύ πιθανόν να δά-
ήταν άγριος και εκκωφαντικός και γκανα κάποιον και να με είχαν μα-
στο κεφάλι μου όλα βουίζανε. Είπα ζέψει μέσα, να με μπουζουριάζανε
στη μητέρα μου: ήταν ένα κορίτσι εκεί σε μια σκοτεινή φυλακή. Αυτή δεν
απέναντι και της είπα αντίο. Καθόταν ακούγεται στ' αυτιά μου καθόλου, μα
μοναχούλι της, η καημένη, μαραζω- καθόλου καλή προοπτική. θεέ μου, τι
μένη, μ' εκείνο το ωραίο φλοράλ φό- τραγική προοπτική!
ρεμα και τα όμορφα ασημένια ξέπλε- Είναι αμαρτία η μητέρα μου να σκέ-
