Page 55 - mag_76
P. 55
της Μαριάννας Κουμαριανού
Ψάχνοτας σε λεξικά διαβάζω ότι άγ- θεωρούσα ότι έχω χάσει κάθε έλεγχο στα
χος είναι «συναισθηματική κατάσταση πράγματα.
που χαρακτηρίζεται από έντονη συνε- Γιατί άραγε;
χή δυσφορία και οφείλεται σε φόβο ή
ανησυχία για κάτι». Θα έλεγα εξαιρετι- Οι λόγοι είναι πολλοί και στους περισσό-
κά ζουμερός ορισμός! Κατευθείαν δη- τερους γνωστοί… Ο απαιτητικός τρόπος
μιουργεί εικόνες και φέρνει στο μυαλό ζωής, η ταχύτητα που πλέον όλα γίνονται,
στιγμές όπου έχουμε γεμίσει από αύτο… η οικονομική κατάσταση είναι κάποιοι
από τους εξωτερικούς παράγοντες που
Από τον ορισμό κρατάω τις λέξεις δυ- προκαλούν άγχος. Σε αυτούς μπορούν να
σφορία, φόβος, ανησυχία. Αν δούμε τι μπουν θέματα υγείας, δυσκολίες επαγ-
συμβαίνει όταν νιώθουμε αυτά, διαπι- γελματικές, οικογενειακές κ.ο.κ..
στώνουμε ότι ο εαυτός μας, εκείνες τις
στιγμές, αντιμετωπίζει κάτι που θεω- Εκτός από αυτούς όμως υπάρχουν και
ρεί στην ουσία επικίνδυνο και που στη κάποιοι άλλοι, που καθορίζονται από
«θέα» του, δυσκολεύεται να ενεργήσει. εμάς τους ίδιους! Για παράδειγμα το άγ-
Το σώμα είναι σε ένταση και διαρκή χος να έχω ένα τέλειο – περιποιημένο
επαγρύπνηση. Ίσως υπάρχει και δυ- και καθαρό σπίτι παρόλο που εργάζομαι 55 55
σκολία στον ύπνο όπως και πολλά άλλα μέχρι αργά, το να πηγαίνω το παιδί μου
συμπτώματα που δείχνουν, κάνουν σε όσο περισσότερες δραστηριότητες και
ορατό το άγχος και ο καθένας μπορεί άλλα τέτοια παρόμοια…
να τα συμπληρώσει στη λίστα. Επίσης, Αν τα βάλουμε όλα αυτά μαζί, το αποτέ-
σίγουρα η όρεξη για ζωή και η διάθε- λεσμα είναι ένας άνθρωπος που, όντως,
ση για ενασχόληση με το οτιδήποτε είναι δεν προλαβαίνει να πάρει ανάσα και η
πολύ πεσμένη. Άλλωστε, πόση όρεξη ζωή τον συνθλίβει και τον εξουθενώνει.
να έχει κανείς όταν τον κυνηγούν ατέ- Όλα αυτά είναι υπαρκτά και ανθρώπινα
λειωτες υποχρεώσεις; Επαγγελματικές, και θα ήταν άτοπο να τα χαρακτηρίσουμε
οικογενειακές, οικονομικές… ως λανθασμένα, δικαιολογημένα, αδικαι-
Γενικότερα, το άγχος δημιουργεί μια ολόγητα ή κάπως αλλιώς. Γεγονός είναι
αίσθηση ότι δεν μπορώ να τα καταφέ- ότι υπάρχουν και κάτι πρέπει να κάνουμε
ρω, ότι όλα τρέχουν πιο γρήγορα από με αυτά.
εμένα, ότι η πραγματικότητα τείνει να Έτσι φτάνουμε σε ένα πρώτο βήμα: να
με συνθλίψει, με πλακώνει, δε με αφή- αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε
νει να πάρω ανάσα. Κοιτώντας πίσω, τη αυτό που νιώθουμε. Συχνά, καταστάσεις
χρονιά που πέρασε, εντοπίζω στον εαυ- της ζωής μας που δημιουργούν δυσά-
τό μου πολλές τέτοιες στιγμές. Θα μπο- ρεστα συναισθήματα δυσκολευόμαστε
ρούσα να πω ότι υπήρξαν στιγμές που να τις ονομάζουμε. Υπάρχουν, είναι εκεί
αγχωνόμουν και ανησυχούσα με όλα και μας επηρεάζουν, ζούμε καθημερινά
όσα καταπιανόμουν, ενώ ταυτόχρονα με αυτές και κάνουμε σαν να μην υπάρ-