Page 52 - mag_76
P. 52
μΙΚΡες ΙςΤοΡΙες
Mια κοπέλα χλωμή
σαν το λεμόνι
Σήμερα νιώθω νευρικός. Αύριο θα βουδιστικού μοναστηριού. Τα χέρια
είμαι καλύτερα, τουλάχιστον έτσι μου έχουν παραλύσει. Εκείνη η κο-
ελπίζω. Θα καταλαγιάσει η βροχή πέλα δεν θα με θυμάται πια, μπορεί
και θα μου γνέφει από τον ουρανό όμως να θυμάται με τι κόπο της είπα
ένας ολοφώτεινος ήλιος. Ωστόσο αντίο. Πέρασε αρκετός καιρός από
ένα αδέσποτο σκυλί θα με κυνηγή- τότε. Αντίο. Δεν ακούστηκε πολύ
σει, η σπιτονοικοκυρά θα γαυγίσει καλά γιατί ο θόρυβος από την εξάτμι-
για το νοίκι. Το πολιτικό κατεστημένο ση μιας μηχανής ήταν άγριος και εκ-
δεν πρόκειται να αποποιηθεί κανένα κωφαντικός και στο κεφάλι μου όλα
δικαίωμά του εναντίον μου. Θα κυ- βουίζανε. Είπα στη μητέρα μου: ήταν
νηγάω ολημερίς τη ζωή σαν αλαφια- ένα κορίτσι εκεί απέναντι και της είπα
σμένος κυνηγός. Και ο κόσμος δεν αντίο. Καθόταν μοναχούλα της, η
ξέρω πόσο ακόμα θα με αντέξει. καημένη, μαραζωμένη, μ' εκείνο το
Σήμερα είμαι νευρικός. Αύριο θα ωραίο φλοράλ φόρεμα και τα όμορ-
52 βρίσκομαι υπό το κράτος πανικού. φα ασημένια ξέπλεκα μαλλιά. Φαινό-
Αλλά τουλάχιστον η βροχή θα κατα- ταν σα να είχε χάσει έναν έρωτα ή
λαγιάσει. ΄Ετσι θέλω να πιστεύω. Η μια καλή, καλοβαλμένη ζωή. ΄Ηταν
ψυχολογική βελτίωσή μου θα είναι χλωμή σαν το λεμόνι. ΄Ηθελα να την
καταφανής. Τα μάτια μου πιο μαύρα κατευοδώσω. ΄Ισως με το κατευόδιό
κι από καρβουνιασμένο ξύλο. Οι πύ- μου δεν θα ένιωθε και τόσο μόνη.
λες της κολάσεως θα έχουν ανοίξει. Εγώ ήμουν νευρικός. Ζαλίστηκα: σα
Τα περίπτερα κλείνουν το ένα μετά το να τράβηξε κάποιος μια μαύρη κουρ-
άλλο σ' αυτήν τη γειτονιά. Θέλω να τίνα μπροστά μου και η σκιά ενός
τηλεφωνήσω κάπου μακριά για να δω δαίμονα καρφώθηκε στα μάτια μου.
αν υπάρχει κάποιος συγγενής που να Τι γνώμη έχετε γι' αυτό μητέρα;
με εμπιστεύεται. Ή να τον εμπιστεύο- Η μητέρα μου δε μίλησε. Παλιά μιλού-
μαι. Εγώ δεν έχω τηλέφωνο. σε πολύ και μόνο για πολύ τετριμμέ-
Τα περιστέρια δεν κάθονται ποτέ να πράγματα. Τα δικά μου πράγματα
φρόνιμα σ' αυτήν την γειτονιά. Στρα- δεν της προξενούσαν κανένα ενδια-
τοπεδεύουν στη βεράντα μου και μου φέρον. Κατά βάθος θα με θεωρούσε
χαλάνε το κέφι. Εγώ πάλι θέλω να ένα βαρετό τύπο. Αν δεν ήταν μητέρα
ξαποστάσω. Θέλω να ονειρευτώ. Να μου θα με πετούσε έξω σαν το σκυλί.
ονειρευτώ μακάρια, σαν οικότροφος Κι εγώ τότε θα έπρεπε να φύγω. Μα-
