Page 33 - mag_77

ΒΙΒλΙοπροΤΑσεΙσ

ΞΕΝΟΦΩΝ

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ –

ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ
Μια κάποια παράδοση θέλησε να περιορίσει τον Ξενοφώντα στο ρόλο
ενός δευτερεύοντος χρονικογράφου και απομνημονευματογράφου·
στην πραγματικότητα, είναι ένας φιλόσοφος και ένας άνθρωπος της
δράσης, ο οποίος μολονότι ήταν ένας από τους πιο αφοσιωμένους μα-
θητές του Σωκράτη, δεν έχει αναπτύξει λιγότερο πρωτότυπες σκέψεις
για την ηθική και τη διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων, για την οι-
κονομία και τον πόλεμο (υπήρξε ο ήρωας της Κύρου ανάβασης, κυρίως της καθόδου των Μυρί-
ων) και δεν δίστασε να ανασκευάσει, στο Συμπόσιό του, τον περίφημο διάλογο του Πλάτωνα,
αναπτύσσοντας εκεί έναν άλλο λόγο περί έρωτος. Ο ίδιος ο Μοντεσκιέ δεν έχει τάχα υποκύψει
στα θέλγητρα αυτού του κειμένου, σε σημείο να επαναλαμβάνει ένα μέρος του στο Πνεύμα των
Νόμων;
Η Απολογία του Σωκράτη παρουσιάζει τον δάσκαλό του ενώπιον των δικαστών του, αλλά εισάγει 33
τόσες διαφορές εν σχέσει με την Απολογία του Πλάτωνα, ώστε πρέπει να λάβει κανείς υπόψη και
τους δύο διαλόγους για να προσεγγίσει περισσότερο τη μορφή του θεμελιωτή της φιλοσοφίας.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΣΙΟΔΟ

ΘΕΟΓΟΝΙΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΟΙΑΙ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Δ.Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

Παραισθηση; Ή προσωπική όμως αίσθηση υπερισχύει. Για κάποιους
λόγους μπορώ να φανταστώ πως συνέθεσε τα ποιήματά του ο Όμη-
ρος κάπου στις ακτές της Ιωνίας. Αλλά η σύνθεση της Θεογονίας, των
Έργων, του Καταλόγου Γυναικών στην απόμερη και μίζερη Άσκρα της
Βοιωτίας από τον Ησίοδο παραμένει αίνιγμα. Με αυτούς τους όρους,
η ομολογία του ποιητή πως άλλαξε η ζωή του μια μέρα πάνω στον
Ελικώνα, όταν οι Μούσες τον απάντησαν, και από λιμάρη βοσκό τον
έκαναν αοιδό της αλήθειας, φαίνεται μια λογική εξήγηση. Ίσως εκεί
στα τέλη του όγδοου προχριστιανικού αιώνα λειτούργησε το θαύμα-
σε μιά στεριανή κώμη, μακριά από τη θάλασσα, στις όχθες των βου-
νών. Τον Ησίοδο, χρειάστηκε να τον ανακαλύψω, σάμπως να ήταν εξαρχής δυσεύρετος, σχεδόν
κρυμμένος· αυτή την αίσθηση ελπίζω πως κρατούν οι μεταφράσεις· επιλογές λίγο - πολύ αυθαίρε-
τες, εκτός κι αν ήταν από κάπου εντεταλμένες ή και δοσμένες.