Page 30 - mag_77
P. 30
Ασ φΙλοσοφήσουμε…
ο Δημοκριτος κΑι
οι κοςμικες ΔύνΑμεις
Ας επιμείνουμε λίγο στην κίνηση. Ο ιδιότητα των ατόμων, σύμφυτη με
Δημόκριτος γράφει γύρω στα τέλη αυτά και πάντοτε υπήρχε, υπάρ-
30 του 5ου και στις αρχές του 4ου αι. χει και θα υπάρχει, είναι περιττή
π.Χ. Γνωρίζει λοιπόν από πρώτο οποιαδήποτε ειδική αναφορά από
χέρι τους τελευταίους Προσωκρα- τον Δημόκριτο. Περίπου το ίδιο θα
τικούς, δηλαδή τον Παρμενίδη και πει και ο Αριστοτέλης λίγα χρόνια
τις απόψεις του Εμπεδοκλή και του αργότερα. Όπως δεν χρειάζεται να
Αναξαγόρα για τις ανθρωπομορ- εξηγήσει γιατί υπάρχουν τα άτομα
φικές κοσμικές δυνάμεις, για τη και το κενό, αφού είναι αιώνια και
Φιλία, το Νείκος και τον Νου, που ούτε αυτά ούτε ο κόσμος δημιουρ-
κινούν τον κόσμο. γήθηκαν με κάποια σκοπιμότητα, με
Λογικά θα έπρεπε να είχε μπει στον την ίδια λογική η κίνηση είναι τόσο
πειρασμό να εισάγει και αυτός με
τη σειρά του μία ακόμα κοσμική διαπιστωμένη φυσική κατάσταση
δύναμη, με την οποία θα εξηγούσε ως το πρώτο χαρακτηριστικό της
τον τρόπο που κινούνται τα πράγ- φύσης, που σε έναν αιώνιο κόσμο
ματα. Σε αυτό το ζήτημα προκαλού- τον οποίο δεν τον έφτιαξε κανείς,
σε τους σύγχρονούς του φιλόσο- αλλά πάντοτε ήταν, είναι και θα
φους ο Σωκράτης και δεν έπαιρνε είναι, όπως είναι το σύμπαν των
απάντηση. Ίσως να ήταν συνειδητή Προσωκρατικών και των αρχαίων
η απόφαση του Δημόκριτου να μην φιλοσόφων γενικά, υπήρχε πάντο-
προχωρήσει σε μια τέτοια αναφο- τε η κίνηση και γι` αυτό δεν χρειά-
ρά. Αν η κίνηση είναι πρωταρχική ζεται κάποια ιδιαίτερη εξήγηση.
