Page 81 - magazine_86
P. 81
της Κατερίνας Γεμελιάρη
Η ζωή είναι ένα ταξίδι, ή ακόμα και ένα σύνολο χρόνου
που «ξοδεύεται» μέχρι να πέσει και ο τελευταίος
κόκκος στην άλλη πλευρά της κλεψύδρας. Δεν
υπάρχει επιστροφή, είναι σαν μια κούρσα δρόμου όπου
προχωράς μόνο μπροστά έχοντας κάποιον προορισμό.
Όλα λοιπόν ξεκινάνε από το ποιος θέλει να είσαι στα
διάφορα στάδια της ζωής σου.
Τι είναι τώρα το δικό σου «γιατί» έντονα, έχει άλλη ψυχική δύναμη.
μέσα σε αυτή την κούρσα; Είναι το Όσο περνάνε τα χρόνια ο δρομέας 81 81
«καρότο» που κυνηγάς και το άτιμο κουράζεται, αρχίζει να πιστεύει ότι
όσο πιο κοντά φτάνεις τόσο πιο πολύ δεν θα φτάσει το «καρότο» και κά-
απομακρύνεται. Κι εσύ εκεί συνεχί- ποιες φορές αναγκάζεται να σταμα-
ζεις να περπατάς, πότε γρήγορα, πότε τήσει.
αργά… πότε κάνοντας στάσεις…
άλλες φορές μάλιστα στέκεσαι από Μην βιαστείτε να πείτε το δρομέα ρί-
απόσταση και το κοιτάς, το κοιτάς για ψασπη, μην τον πείτε δειλό, κοιτάξτε
να δεις αν είναι όντως αυτό το δικό τον στα μάτια και αναγνωρίστε του το
σου «καρότο…..» ελαφρυντικό της κούρασης.
Θα μου πείτε τώρα γίνεται να αλλά- Το τελευταίο διάστημα, περίπου 8
ξει το καρότο; Κι όμως ναι, το καρότο μήνες τώρα, η ζωή μας έχει λίγο αλ-
είναι συνάρτηση του ανθρώπου που λοιωθεί. Εργασία- σπίτι ή σπίτι λόγω
το επέλεξε, κανένας δρομέας δεν εί- αναστολής εργασίας. Είναι σαν να
ναι ίδιος στην αρχή της κούρσας, στη ζούμε στον κόσμο των σκιών του
μέση της κούρσας και στη λήξη της. Πλάτωνα, σαν να έκρυψε κάποιος
Στην αρχή ο δρομέας είναι ξεκού- τον «ήλιο» σε ένα σακί και να ζού-
ραστος, φρέσκος και δυνατός έχει με μια ατέλειωτη νύχτα. Σαν να μας
την τάση να κυνηγάει το καρότο πιο έκλεψαν τα χρώματα και όλα πια να
