Page 42 - mag_95
P. 42
ΣκοΡπΙεΣ ΣκεΨεΙΣ
άτιτλο
Μωρέ μόλις άνοιξα το wordακι μου Έτσι λοιπόν ένα πρωί σχεδόν 7, έχω
να γράψω και η ώρα σήμανε μεσά- βγει στο κεντρικό δρόμο της συνοι-
νυχτα. Να γράψω, τελοσπάντων να κίας που μένω, και είμαι έτοιμος να
προσπαθήσω γιατί ήδη είμαι 7 μέρες σταματήσω έξω από το αγαπημένο
έγκλειστος λόγω covid και θέλω ακό- μου καφέ για τον πρωινό μου, της
μα κανα δυο, σήμερα έχω και νεύρα δουλειάς! Έξω λοιπόν από το μαγαζί
πολλά αλλά ανασούλες που λέει και είναι παρκαρισμένο ένα αυτοκίνητο
42 μια φίλη, ανασούλες και πάμε. Όχι με αναμμένα φώτα (ακόμα δεν έχει
ότι θέλουν και πολλές ανασούλες οι ξημερώσει). Φαίνεται πως θέλει να
σκόρπιες σκέψεις που σας αραδιά- φύγει, αλλιώς γιατί να κάθεται με
ζω εδώ κάθε φορά αλλά λέμε. αναμμένα φώτα; Βασικά τον είδα
Θα σας περιγράψω ένα καθημερι- που μπήκε στο αμάξι την ώρα που
νό περιστατικό που λογικά κάποια εγώ κατευθυνόμουν προς τα εκεί.
στιγμή θα σας έχει τύχει αλλά μπο- Περιμένω λοιπόν υπομονετικά να
ρεί να μην έχετε δώσει πολλή ση- ξεπαρκάρει για να παρκάρω εγώ
μασία. Εγώ σας έχω γράψει και πα-
λιότερα έχω μια “διαστροφή”, επειδή γιατί ήταν πρωί ακόμη και δεν είχε
μου αρέσει πολύ να οδηγώ και είμαι κενές θέσεις (οι άνθρωποι 06:55 κοι-
αρκετές ώρες στο δρόμο, και τώρα μούνται Βελάκο δεν πάνε για καφέ).
και παλιότερα, έχω πει πως στην Περνάνε 2’ τίποτα, περνάνε 3’ τίπο-
οδήγηση βλέπεις επακριβώς τον τα, του παίζω λίγο τα φώτα για να
μεγαλύτερο καθρέφτη της κοινωνί- του πω οκ φίλε μου με την ησυχία
ας μας. Όλα όσα γίνονται εκεί αν τα σου αλλά ξέρεις κι εγώ να παρκάρω
απαθανατίσεις και τα επεξεργαστείς θέλω, μήπως να βιαστείς λιγάκι για-
αργότερα αφαιρώντας τα αυτοκίνητα τί δεν παίζει θέση τριγύρω ούτε για
και τον δρόμο και κρατώντας μόνο ζήτω; Τίποτα!
τις συμπεριφορές των οδηγών, θα 5’ τίποτα… απελπίζομαι, έπρεπε να
καταλάβεις. βιαστώ και για τη δουλειά κι ανα-
