Page 67 - mag_93
P. 67

του Κωστή A. Μακρή










 «Η χαρά       Μ’ ένα ένστικτο πολλαπλασιαστή οι-                    άσκηση εγκράτειας, σαν δοκιμασία

                                                                     υπομονής και αυτοσυγκράτησης που
               κονομικής ισχύος, μελετούσε πρώ-
               τα τις ανάγκες μας, μετά τις επιθυ-
                                                                     τείνει με τα χρόνια να χαθεί καθώς
 των παιδιών σας!»  μίες μας και μετά τις οικογενειακές              τα σημερινά παιδιά είναι τόσο πολύ

                                                                     του «εδώ και τώρα» και ενός απρο-
               οικονομικές μας δυνατότητες. Και
               κατόπιν, μετά από ενδελεχή έρευνα
               αγοράς, αγόραζε τα δώρα μας στην                      πόνητου ―όσο και ευκολοπρόφερ-
                                                                     του― «carpe diem»  («άδραξε και
               καλύτερη ποιότητα και στις καλύτε-                    αξιοποίησε την ημέρα») που η παρα-
               ρες τιμές. Γνωρίζοντας από πείρα                      γωγική και στρατηγική υπομονή μα-

               ότι οι αγορές τής τελευταίας στιγμής                  θαίνονται μόνο σε παιδιά με γονείς
               είναι και ασύμφορες και πολλές φο-                    πιο εκπαιδευμένους και ικανούς
               ρές ασύμβατες με τις πραγματικές                      να (καθ)οδηγήσουν με επάρκεια τα

               ανάγκες  ―ή τις επιθυμίες―  του                       παιδιά τους σε νίκες μέσω της επί-
               δωρολήπτη.                                            γνωσης ότι «τα καλά» δεν «κτώνται»

               Είχε κρυψώνες μυστικές μέσα στο                       μόνο με κόπους αλλά και με υπομο-
               σπίτι όπου έκρυβε τα δέματα, με το                    νή και με επιμονή και με στόχευση                          67

               γιορταστικό τους αμπαλάζ. Από εκεί                    και με δέσμευση και με σωφροσύνη
               θα τα έβγαζε την προπαραμονή των                      και με ατομική ευθύνη.
               Χριστουγέννων για να τοποθετηθούν                     Δεν υπήρχε ακόμα τηλεόραση στο

               κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέ-                     σπίτι μας και το ραδιόφωνο δεν είχε
               ντρο.                                                 την δύναμη να μας προκαλέσει ασυ-

               Η θέα των ανώνυμων στολισμένων                        νείδητες καταναλωτικές επιθυμίες.
               πακέτων,  μας  προξενούσε  ―στον                      Οπότε, τα χρήσιμα δώρα τής μαμάς,

               μεγαλύτερο αδερφό μου, στην μικρή                     είχαν μαγική επίδραση πάνω μας·
               αδερφή μου και σ’ εμένα― μια ανα-                     περισσότερο λόγω του σημαίνοντος

               τριχίλα  προσμονής,  μια  ανομολό-                    περιτυλίγματος  παρά  εξαιτίας  του
               γητη παρόρμηση ξεσκίσματoς των                        σημαινομένου περιεχομένου. Το πε-
               χαρτιών περιτυλίγματος, ένα φτερο-                    ριτύλιγμα δηλώνει πάντοτε ότι «αυτό

               κόπημα σμήνους μεγάλων προσδο-                        είναι ένα δώρο», ακόμα κι αν το πε-
               κιών, μια ψευδαίσθηση πλούτου και                     ριεχόμενο είναι ένα πακέτο μακαρό-

               προνομίων αγνώστων σε άλλα ―λι-                       νια· κάτι που το έχω αποδείξει στον
               γότερο καλότυχα από εμάς― παιδιά.                     εαυτό μου και σε άλλους, καθώς σε

               Λίγες ώρες, κάτι λιγότερο από μια                     μια χρονιά ισχνών αγελάδων τοπο-
               μέρα, έμεναν τα δέματα κάτω από το                    θέτησα κάτω από το χριστουγεννιά-

               δέντρο μέχρι το απόγευμα της παρα-                    τικο δέντρο μας πολλά κοκκινοπρα-
               μονής των Χριστουγέννων. Σαν μια                      σινοχρυσοστολισμένα δέματα με
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72