Page 72 - mag_93
P. 72
επΙΚΑΙΡοΤήΤΑ της Κατερίνας Γεμελιάρη
Τσάι, μέλι, κανέλλα,
πουλόβερ και αγκαλιές!
Τώρα κάνουν παρέλαση από διατηρήσει το δικό του χρώμα και να
μπροστά μου εκείνοι οι άνθρωποι μην ταιριάζει με όλους αλλά με όσους
που αγαπάω πολύ, εκείνοι που του προσφέρουν ευτυχία. Είμαι ένας
περνάμε μαζί την ρουτίνα και συχνά άνθρωπος που μπορεί να περάσει
μοιραζόμαστε φόβους, όνειρα και καλά και μόνος του, αρκεί να βουτήξει
ελπίδες. Γελάω ακούσια, και μαζί με μέσα σε ένα όμορφο λογοτεχνικό
εμένα γελάει το μέσα μου ολόκληρο. βιβλίο ή να χαθεί στο μοντάζ μια
Μιλούσα πριν λίγες μέρες με μια σειράς και μιας ταινίας.
καλή μου φίλη, μετρούσαμε από Όπως και να έχει όμως έχω έναν
κοινού την φιλία κάποιων κοινών κανόνα για όλες τις σχέσεις που
γνωστών. Ήταν στα αλήθεια μια χτίζω επιμελώς εδώ και χρόνια.
όμορφη διαδικασία, κυρίως γιατί με Θεμέλιο είναι ο σεβασμός στο κάθε
ειλικρίνεια καταλήξαμε σε κάποια εγώ που συναντάμε εκεί έξω,
συμπεράσματα που τελικά μας πάνω του βάζουμε την ειλικρίνεια
βοήθησαν να απαγκιστρωθούμε από και έπειτα θέλω να τοποθετήσω
72 σκέψεις που έριχναν λίγη σκιά στο μια πλάκα μικρή, λεπτή που είναι η
φως μας. ντομπροσύνη. Εάν λοιπόν υπάρχουν
Δεν υπάρχουν κανόνες στις αυτά στη βάση του οικοδομήματος
ανθρώπινες σχέσεις, πρέπει και υπάρχουν όλες οι καλές προοπτικές
μη. Η κάθε μας επαφή με έναν για να χτιστεί μια όμορφη και γερή
άλλον άνθρωπο είναι ιδιαίτερα σχέση κάθε είδους.
μοναδική. Για αυτό άλλωστε δεν Όλα τα άλλα είναι απλά κουραστικά
κυκλοφορούν και εγχειρίδια για και ανούσια και επειδή η ζωή είναι
πετυχημένες ανθρώπινες σχέσεις. μικρή αλλά όμορφη καλό θα ήταν να
Και εάν κυκλοφορούν συνήθως μην τα αφήνουμε να μας «κλέβουν»
μας εγκλωβίζουν σε «γρανάζια» με την ενέργεια! Είναι όμορφη η βροχή
πρέπει και μη που μας κάνουν τελικά του φθινοπώρου, διώχνει τη σκόνη
να χάνουμε την ομορφιά της ζωής. του καλοκαιριού και μας δροσίζει!
Κάθε φορά που τελειώνει το «μέτρημα» Καλό μας φθινόπωρο!
νιώθω λιγάκι πιο ανάλαφρη και έχω
βάλει και έχω κοιτάξει και κατάματα
όλα τα φαντάσματα του χθες. Σε κάθε
τέλος λοιπόν ρωτάω τον εαυτό μου
εάν τελικά θέλει να γίνει ο καπνός
που αφομοιώνεται ή εάν θέλει να
