Page 42 - mag_93
P. 42

Το ΑΛφΑΒήΤΑΡΙ ΤήΣ ζΩήΣ


                        (ο)



                     όπως ρίζες


               είναι. Και αυτή η φράση έχει μεγάλη                   Η ερώτηση είναι τόσο
               βαρύτητα όποτε τη λέει κάποιος.                       υποθετική και στην

               Συχνά αναρωτιέμαι για τον ρόλο και                    πραγματικότητα χωρίς ουσία

               τη σημασία που έχουν στη ζωή μας το                   ή νόημα, αφού αυτό που
               παρελθόν και το μέλλον. Το παρελθόν                   έχουμε φτάσει σήμερα

               είναι ό,τι προϋπήρξαμε. Είναι οι δικές                ήρθε από τις ζυμώσεις όλων όσων πε-
               μας στιγμές που μας έφεραν στο πα-                    ράσαμε (και όσων κουβαλάμε από τις
               ρόν και που επηρεάζουν  το μέλλον.                    γενιές που προηγήθηκαν). Και μερικές

               Κάπως το κουβαλάμε το παρελθόν.                       φορές αυτές οι ζυμώσεις και το ποιοι
               Μας διαμορφώνει. Είναι οι βιωμένες                    είμαστε αυτή τη στιγμή έχει τη μεγαλύ-
               εμπειρίες που μπαίνουν ως κριτήρια,                   τερη αξία και βαρύτητα.

               ως οδηγοί, ως φίλτρα… Συχνά μας δε-                   Όλα  αυτά  αποτελούν  τη  μια,  μικρή
               σμεύουν ή μας κάνουν να αντιδρούμε                    και πεπερασμένη δική μας ζωή. Τον
               σε αυτές. Το σίγουρο πάντως είναι ότι                 κάθε ένα και μόνο άνθρωπο και την

               βρίσκονται εκεί και μας επηρεάζουν –                  προσωπική πορεία του. Αν ανοίξουμε
               αν και αθέατες πια.                                   το βλέμμα και τον φακό, θα δούμε τι
   42
               Όσο πιο συμφιλιωμένος είναι κάποιος                   συμβαίνει σε ένα σύνολο ανθρώπων –

               με το παρελθόν του, όσο πιο ήρεμος                    λίγο πιο γενικά.
               είναι κανείς ως προς αυτό, δηλαδή να                  Ως σύνολο ανθρώπων διαλέγω να
               το έχει δει και να το έχει αποδεχτεί,                 πάρω την ευρεία ομάδα που αποτελεί

               τόσο πιο δημιουργικά μπορεί αυτό να                   ένα έθνος. Όταν μιλάμε για έναν άν-
               επηρεάσει το μέλλον του. Στ’ αλήθεια,                 θρωπο, μιλάμε για την οικογένεια που
               δεν αποδεχόμαστε το παρελθόν! Απο-                    προήλθε. Όταν μιλάμε για ένα έθνος,

               δεχόμαστε τον εαυτό μας όπως αυτός                    μιλάμε πιο σφαιρικά και βλέπουμε τις
               υπήρξε εκείνες τις στιγμές. Με τις κα-                καταβολές του πιο βαθιά στον χρόνο.

               λές στιγμές και τα λάθη του. Αναγνω-                  Ένα έθνος διαμορφώνεται από τον τρό-
               ρίζουμε και αποδεχόμαστε τα λάθη,                     πο ζωής, τις συνήθειες, τη θρησκεία,
               τις  κακές  επιλογές,  την  έλλειψη  κρί-             τα έθιμα, τις γιορτές, τους γείτονές του,

               σης (κάποιες φορές) και εμπειρίας και                 το πολίτευμα,  τους  καιρούς  ειρήνης
               προχωράμε χτίζοντας τη ζωή που κυ-                    και πολέμων… Είναι τόσα πολλά που

               λάει.                                                 μπορούν να χωρέσουν σε αυτό! Όπως

               Ποιοι θα ήμασταν χωρίς το παρελθόν                    όταν μιλάμε για μια οικογένεια, μπο-
               με τα σωστά και τα λάθη του; Άραγε,                   ρούμε τρόπον τινά να αναγνωρίσουμε
               με τα μυαλά που έχουμε τώρα, αν γυρ-                  κοινά χαρακτηριστικά και να πούμε ότι

               νούσαμε στο παρελθόν, θα αλλάζαμε                     υπάρχει γονίδιο που δίνει αυτό το χα-
               κάποια από τις επιλογές μας;                          ρακτηριστικό, έτσι και για ένα έθνος,
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47