Page 44 - mag_92
P. 44
ΜΙκΡεΣ ΙΣΤοΡΙεΣ
Αυτό
το φθινόπωρο
Αυτό το φθινόπωρο δοκίμασα τη θά- σ' όλα τα φυτά του μπαλκονιού μου.
λασσα μέσα στο Σεπτέμβρη και τη Άλλαξα χώμα και άλλαξα βλέμμα.
βρήκα ζεστή. Ανάσανα τη μυρωδιά Κατάλαβα πως ήταν αλλιώς η ζωή
του κρασιού και νοστάλγησα βαθιά τους απ' ότι νόμισα. Σεβάστηκα εκεί-
44
τις γιορτές του τρύγου που ποτέ δεν να που πέθαναν και λυπήθηκα όσα
είδα. Περπάτησα δίπλα στη θάλασσα επέζησαν. Παρατήρησα τα άλλα, που
και μίλησα με μοναχικούς καραβο- 'χει φυτέψει στη βεράντα του ένας
κύρηδες που ζητούσαν αδελφή ψυχή φίλος μου παλιός και είδα ότι μεγά-
στα μικρά λιμάνια. Ανακάλυψα για μια λωσαν και μάθανε να περνάνε το φως
ακόμα φορά το τσιγάρο και την ευτυ- του απογεύματος από τα φυλλαράκια
χία της εξάρτησης. τους, όπως κάνανε οι μακρινοί τους
πρόγονοι με κείνο το φως το άλλο.
Έψαξα λέξεις παλιές και τους βρήκα
καινούργια νοήματα. Αυτό το φθινόπωρο πέρασα τα φράγ-
ματα. Είδα πως είναι πολύ απλό να
Αυτό το φθινόπωρο ήρθαν να με το κάνεις και πως δε χρησιμεύει σε
βρουν πράγματα καινούργια. Ένιω- τίποτα. Ωστόσο δε μετάνοιωσα και δε
σα μεγάλη και δυνατή και είπα, θα τα γύρισα πίσω.
δοκιμάσω και θα προχωρήσω. Εκεί- Αυτό το φθινόπωρο εγκατέλειψα και
να με κράτησαν και αποδείχτηκαν πιο τα τελευταία μου μπαγκάζια, τις τε-
δυνατά από μένα. Ξανάγινα πρωτάρα λευταίες μου σημαίες, τα τελευταία
και ανώριμη. Η πείρα μου μόνο ένα μου σύμβολα. Πέταξα τα όπλα μου
πράγμα μου επέτρεψε. Να παραδε- όλα. Στην άκρη ξαναβρήκα τη γλώσ-
χτώ ήρεμα την ανωτερότητά τους. σα μου, αλλά δε με κράτησε, δε μου
Αυτό το φθινόπωρο άλλαξα ονόματα άνοιξε την αγκαλιά της, δε μου δείχνει
