Page 32 - mag91
P. 32
ςΚοΡπιες ςΚεΨεις
«κι ήταν κι εκείνα
τα καλοκαίρια...
»
...όλα γενικά τα παιδικά μου καλοκαίρια τα μαγικά καλοκαίρια... θα προσπαθήσω
γιατί πάντα μοιραζόμασταν μεταξύ Νά- να σας περιγράψω έτσι μια μέρα μας για
ξου, Αγρινίου και Κινέτας και σε κάποιο να καταλάβετε.
άλλο μέρος για διακοπές με τους γονείς. Ξυπνούσαμε το πρωί λοιπόν, πλενόμα-
Σήμερα όμως θα σας μιλήσω για τα κα- σταν, κι ο θείος ο Βασίλης είχε φροντίσει
32 λοκαίρια τα πιο κοντινά, αυτά της Κινέ- να πάει ήδη στον φούρνο που είχε στο
τας, αυτά που σηματοδοτούσαν και την χωριό στους Αγίους Θεοδώρους και να
αρχή των διακοπών μας, πρώτα πηγαί- μας πάρει τα αγαπημένα μας σταφιδό-
ναμε εκεί με τους θείους και καμιά φορά ψωμα. Ακόμα θυμάμαι τη μυρωδιά τους
ερχόταν κι η μάνα μας (συνήθως έμενε κι ακόμα έχω τη γεύση τους στο στόμα
πίσω με τον πατέρα μας για δουλειά) κι μου, παρεμπιπτόντως ο φούρνος υπάρ-
όταν έπαιρναν κι εκείνοι τις άδειες τους, χει ακόμα και τα σταφιδόψωμα του είναι
μας έπαιρναν και πηγαίναμε κάπου κάθε ακόμα το ίδιο τέλεια, αν και τώρα λόγω
φορά ανάλογα τα βαλάντια που διέθεταν. των εμπειριών της ζωής οι γεύσεις στον
Εκεί λοιπόν προς τα τέλη της δεκαετίας ουρανίσκο μας έχουν χάσει την αθωό-
του 80’ αρχές του 90’ το Κόκκινο Λιθά- τητα των παιδικών μας χρόνων. Η θεία
ρι (οικισμός κάπου ανάμεσα σε Κινέτα η Σοφία πάντα μας έφτιαχνε γάλα με κα-
και Αγίους Θεοδώρους) ήταν ο πρώτος κάο και παρέα με το σταφιδόψωμο το
πάντα καλοκαιρινός μας προορισμός. πρωινό μας ήταν κάτι παραπάνω από
Στη θεία Σοφία και στο θείο Βασίλη που ονειρικό. Μετά βγαίναμε με τον αδερφό
μπορεί να μην μπόρεσαν να αποκτήσουν μου στη βεράντα, μια βεράντα με θέα όλο
δικά τους παιδιά αλλά εμάς, και τα τέσ- τον Κορινθιακό κόλπο (τότε μας φάνταζε
σερα ανίψια (2 ξαδέρφες από την άλλη απέραντη η θάλασσα), και το αγαπημένο
αδερφή της μαμάς μας), μας είχαν σαν μας “σπορ” ήταν να πιάνουμε χρυσόμυ-
δικά τους παιδιά. γες (αλήθεια τις θυμάστε;) και να τους
Τι να πρωτοθυμηθώ αλήθεια από εκείνα περνάμε λίγο σπάγγο και να τις κάνουμε
