Page 77 - mag_89
P. 77
της Μαρίας Στρίγκου
https://meorio.blogspot.com/
77 77
γύρω μας. Το φως που χαρίζει το όνει- «Ερωτεύονται σήμερα οι άνθρωποι;»
ρο που μας ζει. Κι αν το λένε έρωτα, ρωτάω τον περιπτερά της γειτονιάς
χαλάλι του, έρωτας ας είναι. καθώς αγοράζω καπνό και χαρτάκια.
Η κηδεία του Αργύρη θα γίνει σε στενό Με κοιτά στραβά, ξεροκαταπίνει. Ένας
οικογενειακό κύκλο, λόγω των συνθη- πιτσιρικάς πίσω μου κρατάει δυο μπύ-
κών υποθέτω. Δεν γνωρίζω την οικο- ρες και περιμένει τη σειρά του να πλη-
γένειά του, ούτε την ακριβή διεύθυνση ρώσει. Κι αυτός με κοιτάει στραβά, σα
του σπιτιού του. Ξέρω πως κάπου στα να θέλει να γελάσει.
Πετράλωνα έμενε τα τελευταία χρόνια. Είμαι μεσήλικας, κουτσός, κουρασμέ-
Δεν θέλω να πάω σ’ αυτή την κηδεία. νος, φαίνομαι σοβαρός κι αναρωτιέμαι
Κάτι μέσα μου επιμένει πως μαζί με αν ερωτεύονται οι άνθρωποι. Τι φάση;
τον άνθρωπο θα κηδευτεί και η επιθυ- Παραμερίζω να πληρώσει ο νεαρός
μία που αρθρώθηκε. Μια επιθυμία που και νιώθω πως δεν μπορώ ν’ ακο-
φύτρωσε σαν αγριολούλουδο μέσα σε λουθήσω τη διαδρομή του Αργύρη στο
δυο πλάκες τσιμέντο. Πότε πάψανε οι φως, μα ούτε και την επιθυμία του. Το
έρωτες να είναι γενναίοι στις μέρες σπίτι μου απόψε μπορεί να πέσει και
μας; Πότε σταμάτησε ν’ αξίζει η μονό- να με πλακώσει. Στο πρώτο παγκά-
χνωτη και απολυμασμένη ζωή μας; κι που συναντώ κάθομαι και στρίβω
