Page 76 - mag_89
P. 76
ενΑς μπΑμπής
76 76
Η ζωή κινείται ανάμεσα σε ακίνητα επικίνδυνη, όλα αυτά μαζί, όλα αυτά
φωτογραφικά καρέ, σε μια παρτίδα χωριστά.
σκάκι, που τα πιόνια φορούν μάσκες «Δεν την παλεύω ρε μαλάκα αυτή τη
και μυρίζουν αντισηπτικό, ενώ γύρω ζωή πια. Μόνο έγνοιες μας φυλάει,
τους όλα ανθίζουν απ’ την αρχή επιβε- ούτε μια χαρά, ούτε μια λαχτάρα. Έναν
βαιώνοντας τον αέναο κύκλο της ζωής. έρωτα ρε, έναν έρωτα πεθύμησα αλλά
Βασιλιάδες και βασίλισσες σε παρτίδες ωραίο έρωτα, γενναίο, λεβέντη. Να
χαμένες, στημένες, ξεπουλημένες και σου τα δίνει και να σου τα παίρνει όλα
το θάνατο, μοιραίο τρελό να κλαδεύει την ίδια στιγμή. Να σε κάνει να λες αξί-
λέξεις, ψυχές και σκέψεις. ζει που έζησα για να τον γνωρίσω.»
Ο Αργύρης, κάποτε υπάλληλος σε βιο- Αυτή ήταν η τελευταία κουβέντα που
τεχνία ρούχων, αργότερα γκαρσόνι σε έκανα με τον Αργύρη, προχτές που
ψησταριά, κατέληξε ντελιβεράς με δα- πέρασα απ’ το μαγαζί που δούλευε.
νεικό παπί σε γνωστή πιτσαρία. Μέχρι Ούτε για τον ιό μιλήσαμε, ούτε για το
χτες. Σήμερα ένας σωρός από σάρκες lockdown, ούτε για πολιτική και μαλα-
και κόκκαλα ματωμένα μέσα στο ξύλι- κίες. Κι όση ώρα μου μίλαγε έβλεπα
νο κουτί του. Δεν είδε το stop, δεν τον ένα φως να χορεύει στα μάτια του, το
είδε ο άλλος οδηγός, ήταν η στροφή φως που λείπει απ’ τους ανθρώπους
