Page 15 - mag_89
P. 15
του Γεράσιμου Γεωργάτου
και τον κορεσμό και αναζητά πάντα Ωραίο, δηλαδή η Ιδέα του Ωραίου,
κάτι που δεν κατέχει και θέλει να το η οποία καθορίζει την ερωτική μας
κατακτήσει, με την ίδια έννοια και συμπεριφορά και η οποία υπάρχει
ο φιλόσοφος που είναι φίλος της παντού. Στην καθαρότητά της υπάρ-
σοφίας, φίλος της γνώσης, δεν θα χει ως γνώση της Ιδέας του Ωραίου.
την κατακτήσει ποτέ, αλλά θα έχει Ερωτική, κατά τον πλάτωνα, μπορεί
μια συνεχή πορεία προς τη μάθηση να είναι και η σχέση δασκάλου-μα-
και τη γνώση. θητή, με την έννοια ότι εφόσον ο
Περιγράφει, λοιπόν, στο Συμπόσιο μαθητής επιζητεί τη γνώση, έλκε-
μια πορεία, όπου κάποιος ξεκινάει ται προς τον δάσκαλο και προς τη
από ένα σώμα το οποίο τον έλκει. γνώση την ίδια. Άρα ο έρωτας μπο-
Έρως άλλωστε στα αρχαία Ελληνικά ρεί μεταφορικά να χρησιμοποιηθεί σε
δεν σημαίνει αγάπη, αλλά σεξουαλι- οποιαδήποτε διαδικασία μάθησης.
κή έλξη. Δεν υπήρχε τότε η έννοια της Και στον Φαίδωνα, που είναι επίσης
χριστιανικής αγάπης. Έρως ήταν σα- ένας υποβλητικός διάλογος ο οποίος
φώς αυτό που γεννά κάτι, δηλαδή η αναφέρεται στις τελευταίες ώρες του 15
έλξη που υπάρχει στη φύση, στα ζώα, Σωκράτη, ο Σωκράτης εκεί δηλώνει
στους ανθρώπους και αναπαράγει εκ - και ίσως απηχεί πλατωνικές θέσεις
νέου το είδος. Ξεκινάει λοιπόν κά- - ότι και ο θάνατος είναι μια οδός
ποιος από ένα ωραίο σώμα, μετά πη- προς τη φιλοσοφία. η φιλοσοφία
γαίνει σε όλα τα ωραία σώματα, άρα ορίζεται έτσι και ως μελέτη θανά-
ξεφεύγει από την ατομική πρόσδε- του. Αυτό που θέλει να δείξει κυρί-
ση στο αντικείμενο του έρωτα, μετά ως ο πλάτωνας είναι η γαλήνη του
πηγαίνει στις ψυχές όπου ο ερωτευ- Σωκράτη ενώ πρόκειται να πεθάνει.
μένος καταλαβαίνει ότι μεγαλύτερη Δεν κλαίει, απομακρύνει τη γυναί-
σημασία έχει η ψυχή παρά το σώμα κα του, μαζεύει τους φίλους του και
και έτσι αντιλαμβάνεται ότι ίδια εί- περιγράφει και τη στιγμή που πίνει
ναι η φύση και των γνώσεων και των το κώνειο με απόλυτη ηρεμία και
τεχνών, ότι είναι μια ερωτική έλξη αρχίζουν να παραλύουν τα μέλη του
προς αυτές και μάλιστα ανώτερου μέχρι που πεθαίνει.
επιπέδου. Μέχρι να καταλάβει και να Αυτή είναι λοιπόν η γαλήνη του φι-
συλλάβει εξαίφνης, με έναν απότομο λοσόφου μπροστά στον θάνατο. Ο
τρόπο, όπως μας λέει ο Πλάτωνας, Πλάτωνας πίστευε στη μετά θάνατο
ότι αυτό που τον έκανε να ερωτευ- ζωή – για τον Σωκράτη δεν ξέρου-
τεί το σώμα, μετά την ψυχή, την τέ- με. Πίστευε ότι η ψυχή είναι αθάνατη,
χνη και τη γνώση, είναι το ίδιο το δεν πεθαίνει με το σώμα και θα ξα-
