Page 54 - EIDOMENH
P. 54
EΙΔΟΜΕΝΗ... ένα οδοιπορικό
μη. Οι πρόσφυγες αντιλαμβάνονατι πια για τα καλά τι πάει
να γίνει και μαζεύονται με περιέργεια. Βλέπουν τον «δικό
τους» και δείχνουν να απορούν...
« Ήρθαν οι Πόντιοί μου» φωνάζει η Εβελίνα! Κατευθεί-
αν πρόβα...
Ξεκινάμε; Με ρωτάνε όλοι. Όχι ακόμη αποκρίνομαι.
Το είχα δεί σαν όνειρο. Ήθελα τόσο να το δώ και στον
ξύπνιο... Μαζί με τους Πόντιους μουσικούς, Ιορδάνη Ασλα-
νίδη, Τάσο Ετυχιάδη και Γιώργο Ιωαννίδη και μια μεγα-
λούτσικη παρέα κατευθυνόμαστε στην είσοδο του καταυλι-
σμού. Ένα σύννεφο σκόνης που σήκωσε ο Βαρδάρης μας
τύλιξε από το πουθενά! Ξαφνικά σε μια δίνη, μια αλλόκοτη
σπονδή από πεταμένες, άχρηστες, σακούλες κατευθύνεται
προς τον ουρανό!
Βαράτε τους λέω! Ψυχωμένα παιδιά! Αρχίζουν έναν ξέ-
φρενο Ποντιακό σκοπό με τις λύρες και το νταούλι. Σιγά
48
