Page 58 - EIDOMENH
P. 58

EΙΔΟΜΕΝΗ... ένα οδοιπορικό



                   Αμάν αμάν... Η φωνή του Ζιάντ όπως δεν την ακούσαμε
                ποτέ άλλοτε. Πρώτοι στίχοι στα αραβικά... Κόσμος ξεχύ-
                νεται από τις σκηνές αλαφιασμένος για το τι συμβαίνει...
                Αυτό ήτανε! Ψυχή, Ζωή, Αγάπη, Συμπόνοια. «Η γυναίκα
                με τα μαύρα μάτια» παραδοσιακό Συριακό. Ένας λεβέντης

                Σύριος παππούς στηριζόμενος στο μπαστούνι του κάνει την
                εμφάνισή του διακριτικά, με το δάκρυ στο μάτι να μην μπο-
                ρεί να τρέξει! Μια γυναίκα με το κοριτσάκι της αγκαλιά,
                λυτρώνεται κλαίγοντας, φιλώντας το μωρό της! Το ίδιο κι
                ένας πατέρας με την μικρή του κόρη. Ένας άλλος σηκώνει

                τον περίπου 2χρονο γιο του όσο πιο ψηλά μπορούσε σαν
                να τον αφιέρωνε σε κάποιον δικό μας Άγιο για να τον φυ-
                λάει!  Ένας 2μετρος γίγαντας Σύριος με τα χέρια ανοιχτά
                χορεύει με αναφιλητά. Μας αγκαλιάζουν, μας ευχαριστούν,
                μας φιλούν!  Όπου κοιτάζω υπάρχει κόσμος που κλαίει, χο-
                ρεύει και τραγουδά...

                   Κάπου πήρε το μάτι μου και τον Χριστό!

                   Τέσσερις ώρες κράτησε αυτή  η «λειτουργία» της ζωής,
                την Κυριακή 8/11/2015 στην Ειδομένη. Ο Ζιάντ συγκινη-
                μένος βρήκε τη δύναμη! Την πίκρα, την έκανε χαρά... Το

                τεράστιο απόθεμα της ψυχής του, εκφράστηκε με το πιο
                όμορφο χαμόγελό του! Ακούραστος τραγουδούσε στους
                συμπατριώτες του κι αυτοί του απαντούσαν, σαν σε ένα
                καλό όνειρο μακρυά από τον εφιάλτη του ξεριζωμού! Ένας
                Σύριος ανεβαίνει στο πατάρι και τον φιλά στο μέτωπο με

                τον παραδοσιακό τους τρόπο που από ότι κατάλαβα είναι η
                ύψιστη έκφραση αγάπης σε κάποιον!

                   Οι Πόντιοι ανταπάντησαν σε μια δεύτερη γύρα «κερνώ-
                ντας» μας με την ανοιχτή τους καρδιά! Πάλι ο Ζιάντ... Χο-
                ρός, χαρά και κλάματα! Ναι, από χαρά κλαίγαν όλοι...

                   Ένας πρόσφυγας τραγουδιστής πήρε το λόγο μόλις τέ-
                λειωσε ο Ζιάντ παραχωρώντας του το μικρόφωνο μα και
                τη θέση του με γενναιοδωρία!

                   Α λα λα λα λα... Ζιάντ!

                52
   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63