Page 49 - EIDOMENH

EΙΔΟΜΕΝΗ... ένα οδοιπορικό

τί, δεν γνώριζε κανείς τι αντίδραση θα υπήρχε από τους
ταλαιπωρημένους πρόσφυγες. «Να το κάνουμε μαζεμένο»
αυτή ήταν η άποψη και όχι άδικα.

Δεν ξέρω αλήθεια πόσο και αν κοιμήθηκα το προηγού-
μενο βράδυ! Το ξημέρωμα αποφάσισα πως δεν έχει νόημα
να είμαι άλλο στο κρεβάτι και σηκώθηκα. Πήγα κατευθείαν
στο μπαλκόνι μου να δω τον καιρό. Ανοιχτός από παντού!
«Καλά πάμε» σκέφτηκα. Είχαμε αποφασίσει να πάρουμε και

τα παιδιά μας επάνω. Να δουν από κοντά, να το ζήσουν, να
νοιώσουν τον πόνο των συνομιλήκων τους. Να γνωρίσουν
την καλή νεράιδα που λέγεται «Αλληλεγγύη».
Σε αυτή την τόσο γνώριμη διαδρομή λοιπόν βρήκα να

χαθώ οδηγώντας, παίρνοντας λάθος κατεύθυνση εκείνη τη
μέρα. Αφού τα έβαλα με τον εαυτό μου για τα καλά, μπή-

43