Page 64 - mag_82
P. 64
μιΚΡες ιςΤοΡιες
Ο Σίσυφος
και οι εθελοντές
της ζωής
να τυραννιέται, γιγάντιο ως με τα
χέρια πάλευε ν’ ανακρατήσει βράχο· Κάθε φορά που διάβαζα, πιο μικρός,
γερά αντιστυλωμένος δούλευε με κάτι για τον Σίσυφο, για το Σισύφειο
χέρια και με πόδια και στο βουνό το έργο και για το μαρτύριό του, να
βράχο ανέβαζε· μα την κορφή του μην μπορείς δηλαδή να ολοκληρώ-
ως ήταν να ξεπεράσει πια, το βάρος σεις μια δουλειά αλλά να πρέπει συ-
του τον ξετραβούσε πίσω, και πάλι νέχεια να την ξεκινάς απ’ την αρχή
ο βράχος ο ξαδιάντροπος κατρακυ- ξανά και ξανά, σκεφτόμουν πολλά
λούσε ως κάτω. Κι αυτός αψαγωνιό- και λυπόμουν και θύμωνα και στε-
ταν κι έσπρωχνε, κι απ’ όλο το κορμί νοχωριόμουνα και μ’ έπιανε μια
του ο ίδρωτας έτρεχε, και τύλιγε την μανία να λευτερώσω τον δόλιο κα-
κεφαλή του η σκόνη». τάδικο, αυτόν τον πανάρχαιο πρό-
(Οδύσσεια, Ραψωδία 11:590 μετ. γονο· δικό μου, του Γιάννη Αγιάννη
Καζαντζάκη – Κακριδή) και όποιου πάσχει.
Σκεφτόμουν, ας πούμε, τι ήταν αυτό
Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία που εμπόδιζε τον Σίσυφο να τους
64 τού μυθικού Σισύφου που, αιώνες στείλει όλους, εκεί στα Τάρταρα,
τώρα, ψυχαγωγεί, προβληματίζει στον διάλο και να τους πει: «Τέρμα!
και εμπνέει απλούς ανθρώπους και Δεν ξανασπρώχνω τον βράχο! Τι θα
διανοούμενους και καλλιτέχνες και μου κάνετε; Θα με σκοτώσετε; Δεν
μαρμαρογλύπτες και συγγραφείς μπορείτε! Έτσι κι αλλιώς, πεθαμέ-
και άλλους πολλούς. νος είμαι.»
Αυτοί είναι οι θρύλοι που συνδέο- Μετά σκεφτόμουν ότι θα μπορούσε
νται με τον πανέξυπνο Σίσυφο που ―τόσο έξυπνος που ήταν― να βρει
―έστω και προσωρινά― νίκησε με μια μηχανή που να κάνει τη δουλειά
εξυπνάδα και πονηριά τον θάνατο· για λογαριασμό του. Ή να αγγαρέ-
πολλούς αιώνες προ Χριστού. ψει άλλους πεθαμένους να τσουλά-
Αυτός είναι ο μύθος τού ταλαίπω- νε τον βράχο κι αυτός να κάααθεται.
ρου Σισύφου που είναι καταδικα- Άλλες φορές σκεφτόμουνα πως ένα
σμένος (;) να σπρώχνει και να ανε- τέτοιο έργο μπορεί να του έδινε χαρά
βάζει μέχρι την κορφή τού βουνού επειδή μπορεί να τον είχαν πείσει, οι
τον βράχο κι αυτός μετά να ξανακυ- Θεοί τού κάτω κόσμου, ότι υπήρχε
λάει κάτω, και μετά πάλι να προσπα- ελπίδα κάποια φορά ο στρογγυλός
θεί ο Σίσυφος και πάλι, και ξανά, και βράχος να σταθεί στην κορφή του
ξανά… Κι όλο αυτό τελειωμό να μην βουνού και να μείνει εκεί.
έχει· εις τους αιώνας των αιώνων… Και τώρα, πολλά χρόνια μετά την
