Page 58 - mag_82

ΓΡΑφοΝΤΑς μιΑ ιςΤοΡιΑ

Ο θεός

των αδέσποτων

58

Παρά θίν' αλός. Παρά είκοσι, απόγευμα. Από εκείνα τα καλο-

καιρινά «παρά είκοσι», που είναι και δεν είναι συγκεκριμένα,

αφού ο ήλιος ακόμα γέρνει αργά μέχρι να σβήσει βουτώντας

στη θάλασσα.

Προς το παρόν η θάλασσα παίζει με τα χαλίκια. Αυτή τα μου-

σκεύει κι εκείνα στεγνώνουν. Δεξιά, στο βάθος του κόλπου, δυο

βαν με κοινή αυτοσχέδια τέντα μπροστά υπογράφουν την οικο-

γενειακή ή τη φιλική σχέση τής παρέας· γονείς, παιδιά, σκυλιά,

όλοι μαζί, αχταρμάς συνύπαρξης. Το αγροτικό, που ακολουθεί,

κρύβεται πίσω από μια πράσινη ομπρέλα· εκεί επικρατεί ησυ-

χία. Λίγο πιο μπροστά δυο σκηνές έρημες, προσιτές στα πέντε

αδέσποτα που περιφέρονται και γλύφουν τα σχοινιά τους· κυ-

νηγόσκυλα και τα πέντε.