Page 54 - mag_82
P. 54
της Μαριάννας Κουμαριανού
Το ΑλφΑΒήΤΑΡι Τής ζΩής της Μαριάννας Κουμαριανού
θ(ήτα) όπως θόρυβος
Είδαμε ξανά την αξία του ζυμωτού ψω- Μου φαίνεται σαν έπαρση αυτό… Δη-
μιού, των λουλουδιών που ανθίζουν, μιουργούμε θόρυβο για να δείξουμε τι
των παιδικών φωνών στις πυλωτές. καταφέρνουμε, χωρίς να συνειδητοποι-
Τόσο ταπεινά και τόσο ουσιαστικά. ούμε ότι κάθε μας δράση, οι συνέπειές
Μέσα στον περιορισμό αισθάνθηκα να της τελικά καταλήγουν να έχουν ως τε-
ξεπηδάει η ζωή και η επιθυμία για ζωή. λικούς αποδέκτες εμάς τους ίδιους, ενώ
Όχι τη θορυβώδη αλλά αυτή που έρχεται την ίδια στιγμή η φύση συνεχίζει το έργο
ανεξάρτητα από τη δική μας δραστηριό- της ερήμην μας και η γη συνεχίζει να γυ-
τητα. Αλλά και που μπορεί κάλλιστα να ρίζει χωρίς να νοιάζεται…
περιοριστεί από την ανθρώπινη δράση. Εύχομαι να μην ξεχάσουμε. Μας δόθηκε
Είδα την “μικρότητα” και ασημαντοσύνη μια ευκαιρία και είδα πολλούς ανθρώ-
μας. Όσα κι αν έχει καταφέρει ο άνθρω- πους να την εκμεταλλεύονται. Εύχομαι,
πος, αν δεν έχει σεβασμό στο περιβάλ- ακόμα και μέσα από αυτή τη δυσκολία
λον που τον αγκαλιάζει, όλα αυτά κατα- που περάσαμε να βγει, τελικά, κάτι καλό
λήγουν να είναι εισβάρος του. – καλύτερο από ό,τι ήταν πριν και αντί
54 Κάναμε θόρυβο. Ήμασταν (και μάλλον, για θορύβους να παράγουμε αρμονίες
δυστυχώς, θα ξαναγίνει) θορυβώδεις. και μελωδίες…
