Page 51 - mag_82
P. 51
της Μαριάννας Κουμαριανού
51 51
Αναζητώντας άλλες φανερώσεις δια- του (και των άλλων) εντοχές σε αυτό.
πιστώνω από την εμπειρία μου ότι τα Έτσι, σιγά σιγά εξοικειώνεται και αποφα-
παιδιά, από πολύ μικρή ηλικία, αρέσκο- σίζει ποιοι ήχοι του αρέσουν και ποιους
νται να παράγουν θορύβους. Χτυπούν δεν προτιμάει.
αντικείμενα μεταξύ τους και διερευνούν Όπως και τα παιδιά, έτσι κι εμείς μαθαί-
τους ήχους που παράγουν. Η πράξη νουμε να εξοικειωνόμαστε με ήχους.
αυτή των μικρών παιδιών, όσο δυσάρε- Τους συνηθίζουμε και τους αποδεχό-
στη κι αν μας είναι, είναι ένας τρόπος να μαστε συχνά σχεδόν χωρίς να πολυσυ-
καταλάβουν και να νιώσουν πώς είναι νειδητοποιούμε το πόσο ενοχλούν ή μας
τα πράγματα, τι μπορούν να φέρουν ως περιορίζουν. Όταν ένα ερέθισμα έρχε-
αποτέλεσμα. Δυο κατσαρόλες που τσου- ται με μεγάλη ένταση (είτε όμορφο και
γκρίζουν, εμείς γνωρίζουμε ότι κάνουν ευχάριστο είτε άσχημο και δυσάρεστο),
έναν οξύ και διαπεραστικό ήχο. Θόρυβο τότε προκαλεί τελικά κάτι δυσάρεστο
δηλαδή, και μάλιστα αρκετά επώδυνο και γίνεται (το ερέθισμα) μη διαχειρίσι-
κάποιες φορές για τα αφτιά μας. Ε, το μο. Ένας όμορφος ήχος, στη διαπασών,
παιδί αυτό δεν το γνωρίζει. Κι έτσι χτυ- προκαλεί βουητό ή/και πόνο στα αφτιά,
πάει τις κατσαρόλες για να δει τη δύναμη ένα πολύ δυνατό φως, προκαλεί πόνο
και τη χροιά του ήχου αλλά και τις δικές στα μάτια κ.ο.κ.. Όλα χρειάζονται μέτρο.
