Page 101 - mag_112_new

της Ρούλας Μονογυιού

χαμένες που σου κρύβονται σε μια άλλη ...διά-

σταση. Και να μην ακούς τη φασαρία του δρόμου,

γιατί στο μυαλό σου η φασαρία είναι ακόμα πιο

δυνατή και τη σκεπάζει. Και όσο τακτοποιείς τα

σιδερωμένα σου να τακτοποιείς και τα λόγια σου

και τους ανθρώπους σου, να τους βάζεις κι αυτούς

σε συρτάρια και κάποιους να τους ξεχνάς όπως ξε-

χνάς κάποια ρούχα που πολυκαίρισαν, που δε σου

κάνουν πια, μα δε μπορείς να τα αποχωριστείς, 101

θέλεις να ξέρεις ότι κάπου υπάρχουν αν ποτέ τα

...θυμηθείς. Να τα χαϊδεύεις τα ρούχα σου και να

τα ψάχνεις μήπως έχουν κάποια τρυπίτσα να μπα-

λώσεις, μήπως τους λείπει κάποιο κουμπί...

Μήπως έφταιγες εσύ που σταμάτησε να σου μιλάει

ο ...κολλητός;

Και να γεμίζεις με νερό το σίδερο για να ατμίζει

και να κάνει ακόμα πιο βαθιές σκέψεις και συ να

ρίχνεις ακόμα πιο πολύ ιδρώτα ξέρεις για ...απο-

τοξίνωση!