Page 28 - mag_01

Φύσηξε ο Βαρδάρης...

Θεσσαλονίκη:H πρωτεύουσα της καρδιάς μας!

“ Όταν πριν χρόνια η τύχη και οι πανελλαδικές εξετάσεις με εγκατέ-

στησαν από την ιονική λυρική πόλη του νότου στη λιτή δωρική πόλη
του βορά, δεν υποψιαζόμουν πως η Θεσσαλονίκη θα σφράγιζε τη
ζωή μου με τον τρόπο που το έκανε. Με τα τότε δεδομένα ήμουν

περαστική.Υπήρχε κι ένα είδος υπεροψίας απέναντί της, απέναντι
στην αισθητική της -πρωτόγονη μου φαινόταν, θεωρούσα της Αθή-
νας πιο φινετσάτη-τους ιδιωματισμούς της, το υγρό και βαρύ κλίμα
της, ακόμα ακόμα απέναντι στα λεωφορεία της που είχαν εισπρά-
κτορα (μα καλά πόσο πίσω είναι;). Δεν ξέρω πότε ακριβώς άρχισε η
μεταστροφή, δεν πρέπει να πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όταν η καρδιά μου άρχισε να ραγίζει μαζί με τον ήλιο που έδυε
στην παραλία της, όταν η διαδρομή Πρίγκηπος Νικολάου (όπως τη
λένε ακόμη οι Θεσσαλονικείς, παρ’ όλο που η οδός χρόνια τώρα

γράφει Αλεξάνδρου Σβώλου), Λώρη Μαργαρίτη, Προξένου Κορο-
μηλά, Χρυσοστόμου Σμύρνης άρχισε να χαράζεται ανεξίτηλα στο
κυκλοφορικό μου σύστημα σαν ράγες τρένου και τα βήματά μου
ρόδες βαγονιού.
Όταν στα μικρά διαλείμματα γυρισμού στην πόλη που μεγάλωσα,
ένας ανεξήγητος και πρωτόγνωρος νόστος, σαν τις όξινες μυρου-
διές που σου καίνε τα ρουθούνια, άρχισε να με καταλαμβάνει.

Όταν η καταθλιπτική συνεχόμενη βροχή που χτυπούσε το τζάμι άρ-
χισε να ακούγεται σαν αρχαίος ρυθμός πάνω στον οποίο λικνίζο-
νταν οι σκέψεις μου, τότε κατάλαβα ότι είχε συντελεστεί.

28