Page 36 - mag_06

Μάθε παιδί μου

ΓΡΆΜΜΆΤΆ

της Ελισάβετ Πετρίδου
http://womaneveryday.wordpress.com
Ο Σεπτέμβρης στα μέρη μας (στην Έλλάδα εννοώ), μαζί με
όσα ευπρόσδεκτα ή ανεπιθύμητα φέρνει, είναι συνδεδεμέ-
νος με την έναρξη σχολείων και σχολών. Μετά τα τέσσερά
μας-βία πέντε ή έξι-χρόνια, οι πανικόβλητες οικογένειές μας
τσακίζονται να επιστρέψουν από τις διακοπές, να οργανω-
θούν και να δραστηριοποιηθούν σε θέματα που αφορούν το
σχολείο μας.
Στο ξεκίνημά μας ως πρωτάκια, οι καλοί μας γονείς στολί-
ζουν την ψυχρολουσία με χρωματιστά αντικείμενα και περι-
γραφές τόσο ιδανικές που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να
σε βάζουν-από τα τέσσερά σου-σε υποψία οτι “κάποιο λάκκο
έχει η φάβα”. Παρά τις προσπάθειες και τα έξοδά τους, όλα
τα πολύχρωμα και χρυσοποίκιλτα αντικείμενα που σχετίζο-
36 νται με το σχολείο, σχεδόν κανένα παιδάκι δεν τα επιλέγει
για παιχνίδι του, εκτός ίσως από τα μικρότερα αδελφάκια
τους που δεν ξέρουν ακόμα “τι εστί βερύκοκο”.
Μια ψυχολογική ερμηνεία της ‘‘μελαγχολίας του Σεπτέμβρη’’
που μας ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή μας, είναι το άνοιγμα
των σχολείων και το τέλος της ξενοιασιάς του καλοκαιριού.
Η θεωρία μου είναι οτι τα σχολικά χρόνια είναι σαν την ανε-
μοβλογιά δεν θέλεις να την ξαναπεράσεις. Ώστόσο, ξέρω
ανθρώπους που τα νοσταλγούν. Με τη σειρά μου δηλώνω
οτι υπήρξαν πολύτιμα στη ζωή μου όσον αφορά τις γνώσεις
αλλά το όφελος και η ξενοιασιά δεν συνυπήρχαν.
Έιρωνεία-και ανωμαλία-αποτελεί οτι μόλις έληξε η υποχρέω-
ση της εκπαίδευσης, έπαθα ένα αμόκ φιλομάθειας. Έκτοτε
έχω περάσει πολλά χρόνια φοιτώντας σε σχολές παντός τύ-
που, οικειοθελώς. Υπήρξαν ΟΛΑ χρήσιμα και ταυτοχρόνως
ευχάριστα και τα κρατώ έξω από την πιο πάνω θεωρία μου
για τα σχολικά χρόνια μεν, αλλά μέσα στις πιο επιτυχημέ-
νες κινήσεις και αποφάσεις μου. Πρόκειται για γνώσεις και
εφόδια που επέλεξα να αποκτήσω, απόλαυσα και εκμεταλ-
λεύτηκα αφού είχα αποκτήσει στοιχειώδη αυτογνωσία και
επαφή με την αγορά εργασίας. Θαυμάζω τους ανθρώπους
που παρά την εισαγωγή τους σε ζηλευτές σχολές, τις απορ-
ρίπτουν και προσπαθούν ξανά και ξανά στις εξετάσεις μέχρι
να επιτύχουν εκεί που αγαπούν και ονειρεύονται. Φυσικά και
πετυχαίνουν!
Οι απόψεις μου για την μάθηση και την σχέση της με την
επαγγελματική αποκατάσταση, με κάνουν να αναρωτιέμαι
γιατί τα παιδιά, οι πολύ νέοι άνθρωποι, υποχρεώνονται με